Περὶ παραμονῆς μας στὸ Πασχάλιο Δεῖπνο ἢ ἀλλιῶς «ὅταν χύνουμε τὴν καρδάρα μὲ τὸ γάλα...»!

Τοῦ πατρός Ἀντωνίου  Χρήστου

Ἀλήθεια ἀδελφοί μου, πῶς θὰ μᾶς φαινόταν νὰ ἔχουμε ξεκινήσει ἕνα μακρινὸ ταξίδι, νὰ ἔχουμε διανύσει ὁλόκληρα χιλιόμετρα, μὲ βροχές, ἀνέμους, καύσωνες, κινδύνους ποικίλους, νὰ ἔχουμε ὑποβληθεῖ σὲ κόπο, χρόνο καὶ ἔξοδα καὶ τελικὰ μὲ τὸ ποὺ φτάνουμε στὸν προορισμό μας καὶ προσπερνᾶμε τὴν ταμπέλα μὲ τὸ ὄνομα τοῦ προορισμοῦ μας, ἐμεῖς ἀμέσως νὰ κάνουμε μεταβολὴ καὶ νὰ ἐπιστρέφουμε πίσω; Ἐπίσης πῶς θὰ μᾶς φαινόταν, νὰ κάνουμε μία κατασκευὴ μὲ χιλιάδες τουβλάκια καὶ μόλις πᾶμε νὰ βάλουμε τὸ τελευταῖο, νὰ γκρεμιζόταν καὶ νὰ χανόταν τόσο κόπος σὲ μία στιγμή;

Ἂν γιὰ τὰ δύο παραπάνω αὐτὰ παραδείγματα, θὰ φαινόταν τρέλα καὶ σίγουρα ἀνοησία, νὰ ἀφήσουμε  νὰ χαθεῖ σὲ μία ἀστραπιαία στιγμή, ὅτι μὲ τόσο κόπο καὶ ἀγώνα κτίσαμε προηγουμένως, τότε γιατί ἀφήνουμε διαχρονικὰ τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ φεύγουμε μετὰ τὸ Χριστὸς Ἀνέστη χωρὶς νὰ παραμένουμε στὴν Ἀναστάσιμη Θ. Λειτουργία; Αὐτή μας ἡ πρακτικὴ δὲν εἶναι  ἁπλὰ μία πιὸ σημαντικὴ περίπτωση ἀπὸ τὰ ἐνδεικτικὰ παραδείγματα τῆς πρώτης μας παραγράφου, ἀλλὰ πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἀφορᾶ τὴν πεμπτουσία τῆς ψυχοσωματικῆς  σωτηρίας μας. Ὅλος ὁ ἀγώνας τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς, ἔχει νὰ κάνει κατὰ πόσο ἀνταποκρινόμαστε ἢ ὄχι στὴν πρόσκληση τοῦ Ἀναστημένου Χριστοῦ μας, νὰ παραμείνουμε στὸ λαμπροφόρο πνευματικό του Τραπέζι καθημερινά, ἀλλὰ κυρίως στὴν Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία Του.

Εἶναι πραγματικὰ τραγικὸ μετὰ τὰ πρῶτα τρία Χριστὸς Ἀνέστη, ὁ Ἐπίσκοπος ἢ ὁ προεξάρχων Πρεσβύτερος. νὰ ψέλνει τὸν 1ο στίχο: «Ἀναστήσω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτὸν» καὶ αὐτὴ τὴν ὥρα νὰ βλέπεις τοὺς Χριστιανοὺς νὰ θέλουν νὰ κάνουν "βεντεοκλίπ" τὸ νόημα αὐτοῦ τοῦ στίχου. Παρατηρεῖς δηλαδή, ὅτι μετὰ τοὺς πρώτους ἐναγκαλισμούς, ὁ πολὺ κόσμος, νὰ στρέφει τὰ νῶτα του ἀπὸ τὸν Ναὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία καὶ μὲ "ἐλαφριὰ καρδιὰ" νὰ πηγαίνει πρὸς στὸ σπίτι του, γιὰ τὸ Πασχαλινὸ ἑορταστικὸ τραπέζι. Λὲς δηλαδὴ σὰν νὰ φοβοῦνται ὅλοι αὐτοί, μὴν τοὺς φάει κανεὶς ἄλλος τὴν μαγειρίτσα καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀντέξουν γιὰ 1:30 μὲ 2:00 ἀκόμη τὸ πολὺ ὧρες (γιατί συνήθως στὶς ἐνορίες τὰ λένε πιὸ σύντομα) νὰ παραμείνουν στὴν πιὸ πανηγυρική, λαμπροφόρα μέσα στὴν ἀναστάσιμη φωτοχυσία, Θεία Λειτουργία. Κάνουμε, λὲς καὶ θέλουμε νὰ μοιάσουν στὸν Ἠσαῦ, ποὺ ἔχασε τὰ πρωτοτόκια ἀπὸ τὸν ἀδελφό του Ἰακώβ, χάρις τὴν λαιμαργία του γιὰ μόνο γιὰ ἕνα πιάτο φακή...!

Μὰ γιατί ξεκίνησε τὸ Τριώδιο καὶ ἡ Μεγάλη Σαρακοστή; Γιατί κάναμε πνευματικὸ ἀγώνα καὶ νηστεύσαμε; Γιατί πήγαμε στοὺς Ναοὺς ὅλη τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα; Μὰ γιὰ νὰ συναντήσουμε καὶ νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τὸν Χριστὸ τὸ βράδυ τοῦ Μ. Σαββάτου, ξημερώνοντας Κυριακή Τοῦ Πάσχα. Αὐτὸς εἶναι ποὺ νοηματοδοτεῖ καὶ συνδέει στὴν σειρὰ τους τὰ πάντα, ἀλλιῶς ἂν τὸν ἀντικαθιστοῦμε μὲ τὴν τήρηση ἁπλὰ μερικῶν ἐθίμων, ἀπουσιάζοντας ὅμως οὐσιαστικὰ Αὐτός, τότε χάνουμε τὰ πάντα!

Νὰ θυμηθοῦμε ἀδελφοί μου, πόσο σέβεται τὴν ἐλεύθερη βούληση τοῦ ἀνθρώπου ὁ Θεός! Ὅταν ἀναστήθηκε ὁ Κύριος, δὲν πῆγε στοὺς Σταυρωτές, πολέμιους καὶ συνειδητοὺς ἀρνητές του, νὰ πεῖ : "Μὲ σταυρώσατε ε; Ὁρίστε τώρα εἶμαι μπροστὰ σας ζωντανός...!" Ὁ Κύριος δὲν ἔκανε κάτι τέτοιο, γιατί ἡ πίστη δὲν εἶναι λογικὴ καὶ ἀπόδειξη, ἀλλὰ βεβαιότητα γιὰ πράγματα ποὺ δὲν βλέπονται. Μία τέτοια κίνηση δὲν θὰ ἦταν ἐλεύθερη ἀποδοχὴ ἀλλὰ τραγικὴ ἀπόδειξη τῆς πραγματικότητας. Τί ἔκανε ὁ Κύριος; Ἐμφανίστηκε σὲ αὐτοὺς ποὺ τὸν εἶχαν πιστέψει, τοὺς μαθητές του καὶ λίγους ἀκόμη ἀνθρώπους γυναῖκες καὶ ἄντρες,  ποὺ ἦταν καλοπροαίρετοι, ἔστω καὶ ἂν αὐτοὶ ὡς ἄνθρωποι, δειλίασαν, ἀρνήθηκαν, διασκορπίστηκαν καὶ ἐγκατέλειψαν σχεδὸν μόνο στὸ πάθος Τὸν Κύριό μας, ἀλλὰ καρτεροῦσαν τὴν ἐπιβεβαίωση τὸν λόγο Τοῦ Χριστοῦ μας.

Ὅμως στὴν καρδιά τους, γνώριζαν πολὺ καλὰ ὅτι ὁ Ἰησοῦς, ὅτι θὰ σταυρωθεῖ καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα θὰ ἀναστηθεῖ. Γιατί ὅπως ἔχουμε πεῖ καὶ σὲ ἄλλο ἄρθρο μας, ὁ Θεὸς θέλει πρῶτα νὰ πιστεύουμε καὶ μετὰ τελεῖ τὰ θαύματα - σημεῖα Του καὶ ὄχι τὸ ἀντίστροφο. Εἶναι χαρακτηριστικὸ αὐτὸ ποὺ ζητοῦσαν οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι,  καθὼς καὶ ὁ ὄχλος,  ὅταν ὁ Θεάνθρωπος ἦταν πάνω στὸ Σταυρὸ (Ματθ. 27,41-42): «ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες μετὰ τῶν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων καὶ Φαρισαίων ἔλεγον· ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι· εἰ βασιλεὺς Ἰσραήλ ἐστι, καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ καὶ πιστεύσομεν ἒπ  αὐτῶ·»

Αὐτὸ ζητάει καὶ στὶς μέρες μας ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, ἀκόμη καὶ μία μερίδα "Χριστιανῶν", σχετικοποιώντας ἢ καὶ ἀμφισβητώντας  τὴν πίστη στὴν Ἀνάσταση, σὰν ἕνα γεγονὸς ὑπὸ ἐξέταση ἢ περαιτέρω ἐξέταση. Ἀλλὰ πῶς νὰ ἀμφισβητήσει κάποιος τὸ ΑΓΙΟ ΦΩΣ, ποὺ βγαίνει πάντα ἀπὸ τὸν Ὀρθόδοξο Πατριάρχη καὶ πάντα αὐτὴ τὴν ἡμέρα; Πῶς κανεὶς λογικὰ νὰ ἐξηγήσει τὴν μεταστροφὴ τῶν μαθητῶν, ἀπὸ φοβισμένους καὶ ἀτρόμητους κήρυκες τῶν Παθῶν καὶ τῆς Ἀνάστασης Τοῦ Κυρίου; Πῶς νὰ ἐξηγήσει κανείς, τὴν μεταστροφὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἀπὸ ψυχρὸ ζηλωτὴ - διώχτη, σὲ θερμὸ κήρυκα μὲ 5 ἀποστολικὲς περιοδεῖες καὶ στὸ τέλος νὰ μαρτυρήσει γιὰ τὸν Χριστό; Πῶς νὰ ἐξηγηθεῖ ἡ διάδοση τῆς Ἐκκλησίας στὰ περισσότερα  μήκη καὶ πλάτη τῆς γῆς, ἂν δὲν ὑπῆρχε τὸ γεγονὸς τῆς Ἀνάστασης;

Κλείνοντας ἀδελφοί μου, αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ παράκλησή μου πρὸς ὅλους σας φέτος; Παραμείνετε στὴν Ἀναστάσιμη Θ. Λειτουργία, θὰ δεῖτε πόσο καλύτερο  καὶ ἀξέχαστο Πάσχα θὰ εἶναι μὲ τὴν ἐμπειρία τῆς συμμετοχῆς στὴν Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία  καὶ τῆς μετοχῆς μας, στὸ Πασχάλιο Δεῖπνο ποὺ προσφέρεται καὶ προσφέρει ὁ ἴδιος ὁ Ἀναστημένος Κύριος, διὰ τῶν λειτουργῶν Του.  Μὴ ρίχνουμε μία κλωτσιὰ καὶ χύσουμε - χάσουμε "τὸ γάλα ἀπὸ τὴν καρδάρα σὰν τὴν Ἀγελάδα", ἀλλὰ ἂς βροντοφωνάξουμε δυνατὰ ἢ σιωπηλὰ μὲ τὴν καρδιά μας: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ - ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!! 

Ἄρθρο γιὰ λογαριασμὸ τῆς Ἐφημερίδας: «Κιβωτὸς Ὀρθοδοξίας» καὶ ἀναδημοσίευση στὴν σελίδα eyxh.gr  

Ρωμαίικο οδοιπορικό