“Εδώ λαός, εδώ το φως…”

  aristarhos

γραφει ο αρισταρχος
Μ’ άρεσε είναι αλήθεια η συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Νίκο Χ#Νικολάου ιδιαίτερα το δημοψήφισμα που ήξεις αφίξεις άφησε να πλανάται πάνω από τις “διαπραγματεύσεις”. Και τις λέω διαπραγματεύσεις σε παρένθεση γιατί… τι διαπραγματευόμαστε; Το αυτονόητο στην ζωή σαν Ευρωπαίοι πολίτες εντός της αγοράς και ιδιαίτερα στην διακεκαυμένη ζώνη του Ευρώ. Για φαγητό και υγεία! Και, τι να κάνουμε, έχουμε και ένα κουσούρι(;) σαν λαός. Την κατοχή ιδιοκτησίας.
Μ’ άρεσε λοιπόν που τελικά πορεύεται πάνω σ’ αυτά που ο λαός τούδωσε να κάνει και για τα περαιτέρω ξαναγυρνά στις πηγές τις εξουσίας του. Τον λαό! Αυτό εγώ το λέω πολιτική δεοντολογία. Πολιτική σοβαρότητα. Πολιτικό φιλότιμο. Και γιατί όχι, πολιτική εξυπνάδα.
Αυτό άλλωστε φοβάται και ο Γερμαναράς αλλά και οι υπόλοιποι Αγγλοσάξωνες. Την προσφυγή στον λαό αλλά και την υπακοή στα κελεύσματά του.
Φίλε Αλέξη, στο σημείο που έφτασες δεν έχεις και πολλά να επιλέξεις. Μια μάχη μέσα στο ευρώ με πρόσημο “νυν υπέρ πάντων ο αγών”. Αν κερδίσεις, κερδίσαμε όλοι σαν λαός και σαν Ελλάδα. Αν μπεις στο βαρέλι… τελειώσαμε. Τελείωσε η Ελλάδα, τουλάχιστον όπως την ξέραμε ίσαμε τα τώρα.
Το ξαναλέω δυνατά. Άμα ζοριστείς ξέρεις που θα με βρεις. Ο Ανδριόπουλος μας έστελνε στους μπαξέδες, εσύ στις κάλπες για να σου πούμε τι να κάνεις. Τουλάχιστον θάμαστε όλοι συνένοχοι.
Μην το ξεχνάς. Όταν ψυχανεμιστείς, εδώ! Να σου θυμίσω λίγο από Ρίτσο “…εδώ λαός, εδώ το φως…
αιέν αριστεύειν