Η ερευνητική ένδεια και οι ενεργειακές καλλιέργειες

Πολύς λόγος άρχισε να γίνεται στα πλαίσια του ρόλου που καλείται να παίξει η ελληνική πολιτεία ( Υπουργείο Γεωργίας) και των ερευνητικών ιδρυμάτων (Γ.Π.Α), ώστε να δοθούν εναλλακτικές διέξοδοι και να στραφούν οι αγρότες σε νέες καλλιέργειες π.χ ράσμπερυ, μπλούμπερυ Αρόανια, γκοτσιμπέρι και άλλες πολλές. Ως μια από της διεξόδους παρουσιάζονται και οι λεγόμενες ενεργειακές καλλιέργειες.
Μερικές από αυτές που προτάθηκαν αντιγράφοντας την διεθνή πραγματικότητα είναι η αγριαγκινάρα για την παραγωγή πέλλετ, ο ηλίανθος και η ελαιοκράμβη για την παραγωγή βιοντήζελ, το γλυκό σόργο και το καλαμπόκι για την παραγωγή βιοαιθανόλης. Μια πρώτη χιουμοριστική παρατήρηση είναι ότι οι περισσότεροι έχουμε ακούσει μάλλον μόνο το καλαμπόκι και αυτό για ζωοτροφή.
Προσπάθησα ως επιστήμονας να σκεφτώ ένα φυτό που να είναι μια ελληνική λύση προσαρμοσμένο στο δικό μας κλίμα.
Όπως 'ανακάλυψα' υπάρχει ένα φυτό που δεν έχει ανάγκη από ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες. Δεν χρειάζεται ποτίσματα. Είναι πολυετές άρα δεν έχει κόστος αναφύτευσης και σποράς. Είναι δενδρώδης άρα αποδοτικότερη από ετήσιες καλλιέργειες (λόγο αδιάλειπτης αξιοποίησης του ήλιου). Συνδυάζει την παραγωγή τόσο του ελαιούχου καρπού όσο και την παραγωγή πέλλετ τόσο από τον καρπό ( με μια από της υψηλότερες θερμιδικές αξίες) του, όσο από κλαδέματα αλλά και πιθανώς από συγκαλλιέργεια του με πόες για παραγωγή πέλλετ. Μπορεί να αξιοποιήσει άνυδρες και ορεινές περιοχές δίνοντας τους οικολογική και αισθητική αναβάθμιση.

Ποιο είναι το φυτό αυτό; Εδώ δεν θα σας τρομάξει το όνομα του αλλά το πόσο γνωστό είναι.

Είναι η ελιά το ιερό φυτό της Αθηνάς, που μεγάλωσε το λαό μας χιλιετηρίδες.
Το πυρηνέλαιο και το πυρηνόξυλο και τα κλαδιά και τα φύλλα από ένα ετήσιο κλάδεμα αποτελούν τα αναξιοποίητα ( από τον αγρότη) προϊόντα του φυτού αυτού. Αν σε αυτά προστεθεί και η ποσότητα του λαδιού της ελιάς από μια π.χ. μηχανική συγκομιδή για υποβαθμισμένου ποιοτικά ελαιολάδου που προορίζεται για βιοντήζελ η το κέρδος από την πώληση βρώσιμου ελαιολάδου τότε η εναλλακτική αυτή καλλιέργεια φαντάζει οικονομικά ενδιαφέρουσα.
Δυστυχώς οι υποθέσεις μου για την παραγωγικότητα μια ποικιλίας ελιάς για βιοντήζελ και βιομάζα με συγκαλλιέργεια δεν μπορουν να βασιστούν σε καμία οικονομοτεχνική μελέτη αφού δεν έχει ερευνήσει για την ελια κανένας Αμερικανός, Γερμανός, Άγγλος κ.λ., βλέπετε εκεί δεν ευδοκιμεί. Έτσι η ιδέα της ελιάς δεν μπορεί να έρθει από έξω για να έχει τον αέρα της εισαγόμενης σοφίας ώστε να αξίζει να ερευνηθεί η σκοπιμότητα της.
Μετά τιμής Στέλιος Φανουράκης - Γεωπόνος Msc
Διαβάστε ακόμη: Ένα παραμύθι για μεγάλους- Το παραμύθι της ανάπτυξης

Φτιάχνω μόνος μου