Modern Educayshun

Modern Educayshun (Σύγχρονη Εκπέδεφσι). Μια επτάλεπτη πικρή σάτιρα του δυτικού εκπαιδευτικού μοντέλου που τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται με στόχο την κοινωνική μεταβολή. Η μεταβολή αυτή έχει πολλές ονομασίες, ορισμούς και ερμηνείες. Το εκπαιδευτικό μοντέλο είναι ένα τμήμα των μεθόδων εφαρμογής της. Όσοι την σχεδίασαν, φαίνονται αποφασισμένοι να την επιβάλλουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Η διαχεόμενη τρομοκρατία έρχεται να προλάβει την όποια αντίδραση στην επιβολή της. «Ισότητα των δυο φύλων, δικαιώματα ομοφυλοφίλων, ανεκτικότητα, πολυπολιτισμός, αντιρατσισμός» είναι μερικοί από τους προσχηματικούς τίτλους που οι επιτιθέμενες πολιτικές χρησιμοποιούν, για να εμφανιστούν ως αμυνόμενες έναντι ενός «υπαρκτού» εχθρού. Η ισοπέδωση βαφτίζεται «ισότητα», η υπεροχή στιγματίζεται ως «εκφεύγουσα του μέσου όρου», η αλλαγή της οικογενειακής δομής παρουσιάζεται ως «προστασία των μειονοτήτων», και η φασιστική μέθοδος εξαγνίζεται ως «δημοκρατική διαδικασία». Το φιλμάκι έγραψε και σκηνοθέτησε ο Αυστραλός Neel Kolhatkar.

 

 

Ομολογία πράκτορα της CIA: Πληρώσαμε πολιτικούς, ΜΚΟ, δημοσιογράφους για να σφάξουμε τους Σέρβους!

 olympiada

Ο πρώην πράκτορας της CIA Ρόμπερτ Μπέιρ. Photo Spokeo, http://www.ebritic.com
ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΕΜΠΡΕΝΙΤΣΑ!
Παρουσίαζαν πτώματα δολοφονημένων Σέρβων ως μουσουλμάνους – θύματα Σέρβων!
Κατέσφαξαν άμαχους Σέρβους και γυναικόπαιδα για να προκαλέσουν την αντίδραση του σερβικού στρατού.
Μοίραζαν λεφτά σε ΜΚΟ, πολιτικούς, δημοσιογράφους!
Όποιος πράκτορας διαφωνούσε με την προπαγάνδα, τον «εξαφάνιζαν»!


Ο πρώην πράκτορας της CIA Ρόμπερτ Μπέιρ είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων που αποκαλύπτουν τα μυστικά της υπηρεσίας, αλλά και των κυβερνήσεων του Μπιλ Κλίντον και του υιού του Τζόρτζ Μπους, του τζούνιορ.

Έχει πολλάκις συλληφθεί και κρατηθεί. Ο Μιτ Γουόσπουρ, ένας προσωπικός του φίλος εργαζόμενος στη Γερουσία, ο οποίος του έδινε πληροφορίες, έχει δολοφονηθεί.

Ως πράκτορας της CIA ο Μπέιρ εργάστηκε στη Γιουγκοσλαβία το 1991-94 και στη Μέση Ανατολή. Από την αποχώρησή του από την υπηρεσία και μετά έχει πολλάκις κατηγορήσει την κυβέρνηση Μπους ότι προκαλούσε πολέμους για το πετρέλαιο.

Σε συνέντευξή του, ο Μπέιρ προέβη σε εκπληκτικές αποκαλύψεις:

Μετατοπίσεις εννοιών, πολιτική ορθότητα και o Μετάνθρωπος

Κωνσταντίνος Π. Ρωμανός

Πριν από χρόνια παρακολουθούσα μεγάλη διαδήλωση στη λεωφόρο Αλεξάνδρας των Αθηνών, με συμμετοχή ξένων οργανώσεων και μεγάλα πανό που απαιτούσαν: «έξω η ξενοφοβία και ο ρατσισμός!» και αναρωτήθηκα με οργή: πώς προέκυψε αυτό; Γιατί οι δικοί μας νεολαίοι δυσφημούν την Ελλάδα ως ρατσιστική χώρα, τώρα μάλιστα που πολλοί ξένοι τουρίστες έχουν συρρεύσει να παρακολουθήσουν αγώνες αθλητικούς στην παραλιακή ακτή της Αθήνας και θα μεταφέρουν τις εντυπώσεις στην πατρίδα τους; Και από πότε διεπιστώθη ότι οι Έλληνες είναι «ρατσιστές», παρά το ότι οι πόλεις και τα σχολεία της φιλοξενούν τεράστιο αριθμό αλλοδαπών, οι οποίοι ενθαρρύνονται να εισέλθουν μαζικά, χωρίς χαρτιά, μέσα από αφύλακτα σύνορα; Και πώς οι αρχές επιτρέπουν διαδηλώσεις τόσο βλαπτικές για την Ελλάδα στο εξωτερικό αλλά και στο εσωτερικό; Διότι ναι μεν είχα ήδη τότε κάποιες φορές αναρωτηθεί, πώς συνέβη μέσα σε λίγα χρόνια να έχει γεμίσει ο τόπος ξένους πληθυσμούς και γιατί άραγε συμβαίνει αυτό και που οδηγεί, ούτε είχα ονειρευθεί, όμως, ότι οι απορίες μου αυτές πιθανότατα ήσαν αποκυήματα μιας ρατσιστικής προσωπικότητας. Ούτε ότι οι ανησυχίες και, έστω, οι φόβοι μου για την ξαφνική επέλαση παράνομων ξένων σήμαιναν ότι διακατέχομαι από φοβία, που είναι παθολογική κατάσταση. Αισθάνθηκα έντονο το αίσθημα της αδικίας από τη δυσφήμηση εναντίον μου και εναντίον του Ελληνισμού γενικότερα, και αυτό παρά το ότι μου ήταν γνωστό, ότι ετικέτες του τύπου «ρατσισμός» και παρόμοια, χρησιμοποιούνται κατά κόρον στην Αμερική και στην Ευρώπη και ότι ήταν μόνο θέμα χρόνου να μεταφερθούν από τα εντόπια παπαγαλάκια στην Ελλάδα. Θα είχαν άραγε μέλλον στην Ελλάδα ή θα ναυαγούσαν πάνω

Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης: «Νὰ νηστεύετε παιδιά μου....»

Ἀναφερόμενος ὁ Γέροντας Ἰάκωβος στὸ θέμα τῆς νηστείας μεταξὺ ἄλλων ἔλεγε καὶ τὰ ἑξῆς (ἐπὶ λέξει): 

«Ἡ νηστεία εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. Γι΄ αὐτὸ καὶ μεῖς νὰ νηστεύουμε παιδιά μου. Δὲ μ' ἔβλαψε ἡ νηστεία μέχρι σήμερα ποὺ εἶμαι 70 χρονῶν. Ἡ μητέρα μου μ' ἔμαθε νηστεία παδιόθεν. Δὲν κάνω τὸν ὑποκριτὴ ὅτι, παιδιά μου, νηστεύω, ἀλλὰ αὐτὰ μὲ δίδαξαν οἱ γονεῖς μου καὶ μέχρι σήμερα αὐτὰ τηρῶ, τέκνα μου. Δὲν μὲ ἔβλαψε ποτὲ ἡ νηστεία κι ἂς ἔχω ἀσθένειε...πάνω μου...

Εἶπαν οἱ γιατροὶ καὶ οἱ Ἐπίσκοποι: Ἡ νηστεία κι αὐτὴ ἡ λιτοδίαιτα πολὺ ὠφελοῦν τὸν ἄνθρωπο. Ἐφόσον ὠφελεῖ ὅταν ὁ γιατρός, μὲ συγχωρεῖτε, μᾶς λέει: πέντε μέρες πάτερ μου, δὲ θὰ πιεῖς νερὸ οὔτε μία σταγόνα, γιὰ νὰ κάνουμε μία θεραπεία, νὰ δοῦμε τὸ σῶμα σου τί ἔχει. Λοιπὸν πέντε μέρες ἄντεξα. Πολὺ καλὸ μὲ εἶχε κάνει. Ε, πόσο μᾶλλον ὠφελεῖ ὅταν νηστεύουμε γιὰ τὴν ψυχή μας! Ἀλλὰ καὶ στὸ σῶμα αὐτὸ κατοικεῖ ψυχὴ ἀθάνατος. Γι' αὐτὸ ἂς φροντίζουμε γιὰ τὴν ψυχή μας ποὺ εἶναι πράγμα ἀθάνατο. 

Νὰ νηστεύετε παιδιά μου, μὴν ἀκοῦτε ποὺ λένε δὲν εἶναι ἡ νηστεία τίποτε κι ὅτι τὰ λένε οἱ καλόγηροι. Δὲν τὰ λένε οἱ καλόγηροι παιδιά μου, μὲ συγχωρεῖτε, τὰ λέει ὁ Θεός. Ἡ πρώτη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ ἦταν ἡ νηστεία, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς μας νήστευσε. 

ΠΙΣΤΙΣ: ΑΟΡΑΤΩΝ ΥΠΟΣΤΑΣΙΣ

Θα στο ξαναπώ άλλη μια φορά. Μάθε να σιωπάς.Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι τι κρατάς στα χέρια σου. Δουλεύεις για τον Αόρατο. Ας είναι και το έργο σου αόρατο. Όταν σκορπίζει κανείς γύρω του ψίχουλα, μαζεύονται τα πουλιά που στέλνει ο διάβολος, λένε οι άγιοι. Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση. Γι'αυτό οι άγιοι δίνουν την συμβουλή: Να ενεργείς με διάκριση. Βρίσκεσαι κάπου και σου προσφέρουν κάτι. Διάλεξε το μικρότερο κομμάτι. Αν, όμως, κάποιος ή κάποιοι βλέπουν τι θα κάνεις, τότε προτίμησε ν'ακολουθήσεις τη μέση οδό που θα προκαλούσε την πιο μικρή αίσθηση στους άλλους. Προσπάθησε, δηλαδή, με κάθε τρόπο να μένεις αφανής. Να περνάς όσο πιο πολύ μπορείς απαρατήρητος. Να το έχεις αυτό σαν ένα κανόνα πάντοτε. Μη μιλάς για τον εαυτό σου, πώς κοιμήθηκες, τι ονειρεύτηκες, τι σου συνέβη. Μη λες τη γνώμη σου ευκαίρως ακαίρως χωρίς να ρωτηθείς. Μην κάνεις λόγο για τις ανάγκες σου και τις υποθέσεις σου. Όταν διαρκώς μιλάς γι'αυτά, τρέφεις απλούστατα τον ναρκισσισμό σου με την αυτοαπασχόλησή σου." Μάθε να γίνεσαι αόρατος... ώστε να σε βλέπει και να σε ευλογεί ο Θεός...

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

Όσιος Παΐσιος: Η δύναμη του καλού λογισμού

- Γέροντα, στην Παλαιά Διαθήκη, στο Δ’  βιβλίο των Μακκαβαίων, αναφέρεται:  Ο ευσεβής λογισμός δεν είναι έκριζωτής των παθών, άλλα ανταγωνιστής. Τί σημαίνει;

- Κοίταξε νά δής: Τά πάθη είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μας, αλλά ό ευσεβής, ό καλός, λογισμός μας βοηθάει νά μην υποδουλωνώμαστε σ’  αυτά. 

Οταν  ο  άνθρωπος  φέρνη  όλο  καλούς  λογισμούς  και σταθεροποίηση μιά καλή κατάσταση, τά πάθη παύουν νά ενεργούν, οπότε είναι σάν νά μήν υπάρχουν. Δηλαδή ό ευσεβής λογισμός  δεν ξερριζώνει τά πάθη,  αλλά τά πολεμάει και  μπορεί  νά τά καταβάλη. Νομίζω, ό συγγραφεύς περιγράφει τί μπόρεσαν νά υποφέρουν οί Άγιοι Επτά Παίδες, ή μητέρα τους Άγια Σολομονή και ό διδάσκαλος τους  Άγιος Έλεάζαρος,  έχοντας  ευσεβείς  λογισμούς,  γιά  νά  δείξη ακριβώς τήν δύναμη τοϋ καλού λογισμού.

Ένας καλός λογισμός ισοδυναμεί με μια πολύωρη αγρυπνία! Έχει μεγάλη δύναμη. Όπως τώρα κάποια  νέα  όπλα  σταματούν  μέ  ακτίνες  λέιζερ  τον  πύραυλο  στην  βάση  του  και  τον  εμποδίζουν  νά έκτοξευθη, έτσι και οι καλοί λογισμοί προλαβαίνουν και καθηλώνουν τους κακούς λογισμούς στά αεροδρόμια του διαβόλου, άπό τά όποια ξεκινούν. Γι’ αυτό προσπαθήστε, όσο μπορείτε, πρίν προλάβη ό πειρασμός  νά  σας φυτέψη κακούς  λογισμούς,  νά  φυτεύετε  εσείς  καλούς  λογισμούς,  γιά  νά  γίνη  ή καρδιά σας ανθόκηπος καί νά συνοδεύεται ή προσευχή σας άπό τήν θεία εύωδία της καρδίας σας.

Όταν  κανείς  κρατά  έστω  καί  λίγο  αριστερό,  δηλαδή  κακό,  λογισμό  γιά  κάποιον, οποιαδήποτε  άσκηση  καί  άν  κάνη,  νηστεία,  αγρυπνία  κ.λπ.,  πάει  χαμένη.  Σέ  τί  θά  τον βοηθήση ή άσκηση, άν

Πορίσματα ημερίδας με θέμα: «Yoga; Ευχαριστώ δεν θα πάρω!»

Πορίσματα ἡμερίδας μὲ θέμα: «Yoga; Εὐχαριστῶ δὲν θὰ πάρω!» πού διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἱ.Μ.Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ μετὰ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ της Γραφείου στὶς 14 Νοεμβρίου 2015 στὸ Δημοτικὸ Θέατρο Πεύκης.


1. Ἡ Γιόγκα δέν εἶναι ἁπλή γυμναστική, ἤ μέθοδος χαλαρώσεως, δέν εἶναι ἐπιστήμη, δέν εἶναι ἡ φωτεινή πλευρά τῆς ζωῆς, δὲν εἶναι τρόπος ἀποβολῆς τοῦ ἄγχους, δὲν εἶναι μέθοδος σωματικῆς εὐεξίας.


Ἡ γιόγκα εἶναι ἕνα ὑπαρξιακὸ σύστημα, ποὺ βασίζεται στὴ φιλοσοφία τῆς Ἀνατολικῆς πνευματικότητας, συμπλέκεται μὲ τὸν Δυτικὸ ἀποκρυφισμὸ, τήν μαγεία, τήν ἀστρολογία, καὶ σήμερα μὲ τὸ σύνδρομο τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ὑδροχόου. Ὁ διαλογισμός, εἶναι μία διαδικασία σταδιακῆς αὐτο-ύπνωσης μέσῳ τῆς φαντασίας. Θεμελιώνεται στόν ἀπόλυτο μονισμό καί στήν ὁλιστική θεώρηση τοῦ κόσμου.Ὑπάρχει τεράστια διαφορά ἀπό τήν χριστιανική προσευχή. Ἐκεῖνο πού σέ φέρνει στά κέντρα τῆς γιόγκα εἶναι ἡ ἀνάπτυξη της συνειδητότητάς σου, δηλ. ἡ προσπάθεια αὐτοεξελίξεως μέ ἀπώτερο στόχο τήν ἀπορρόφηση στήν ἀπρόσωπη «ἀνεκδήλωτη θεότητα». Πρόκειται γιά ἐκμηδένιση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Ὁ διαλογιζόμενος ἐπιδιώκει ταύτιση μέ τόν θεό τῆς ἰνδουϊστικῆς πίστεως. Ὁ προσευχόμενος ἀποζητᾶ τήν ἐν Χριστῷ κοινωνία μέ τόν Θεό πού δέν εἶναι ἀπορρόφηση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἀλλά ἀνύψωσή του στήν δόξα τοῦ Θεοῦ, χωρίς καμμία σύγχυση.

ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΓΙΑ… ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Σίγουρα αυτά που συμβαίνουν σήμερα και τα είχαν προβλέψει οι γέροντες της Ορθοδοξίας, δεν μπορούσε κανείς να τα φανταστεί πριν από λίγα χρόνια.
Σύμφωνα με έκτακτη είδηση των τουρκικών εφημερίδων, Yeni Şafak και Sabah, η ρωσική Δούμα θα επιδώσει αίτημα προς την Τουρκιά να δοθεί στην ορθόδοξη χριστιανική λατρεία η Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως, το μεγάλο αυτό σύμβολο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας, σαν αποζημίωση για την ύπουλη και προκλητική κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, SU-24!

Το καταπληκτικό και ιστορικό αυτό αίτημα της ρωσικής Δούμας, ανακοινώσε ο Ρώσος βουλευτής, Sergey Gavrılov, σαν προϋπόθεση για να εξομαλυνθούν οι ήδη πολύ τεταμένες σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας μετά από το επεισόδιο με το ρωσικό αεροσκάφος.
Όπως ήταν επόμενο το ρωσικό αυτό αίτημα ήδη έχει πάρει έκταση στον τουρκικό τύπο και προκάλεσε μεγάλη αίσθηση!
Εμείς τι να πούμε ? Σημεία των Καιρών!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Αμέθυστος 

Εορτή της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης

Τη μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης τιμά σήμερα, 25 Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας.
Η Αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο πατέρας της, ονομαζόταν Κώνστας ή Κέστος, και ήταν άρχοντας της περιοχής όπου και διέθετε πολλά πλούτη. Σε αυτό το περιβάλλον μεγάλωσε η Αγία Αικατερίνη μαθητεύοντας δίπλα στους καλύτερους δασκάλους λόγω της οικονομικής ευμάρειας του πατέρα της και του ανεξάντλητου πνεύματός της.

Έτσι γνώρισε την ελληνική φιλοσοφία, εμαθε γλώσσες και σπούδασε την ιατρική επιστήμη.
Το καλλιεργημένο πνεύμα της, η μεγάλη της ομορφιά και τα πλούτη της οικογένειάς της, την κατέστησαν μια από τις πιο περιζήτητες νύφες της περιοχής της. Θέλοντας να παντρευτεί κάποιον ισάξιό της δεν έκανε δεκτά τα προξενιά που της πήγαιναν.

Η ΑΓΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ

    Η αγία Ολυμπιάδα υπήρξε μία δεσπόζουσα προσωπικότητα στο χώρο της Εκκλησίας και μάλιστα ασυνήθιστων διαστάσεων. Στενή συνεργάτρια της γιγαντιαίας προσωπικότητας του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Τα κείμενα που ασχολούνται με τον ι. Χρυσόστομο κάνουν εκτενή αναφορά και σ’ αυτήν. Ο εκκλησιαστικός ιστορικός Νικηφόρος Κάλλιστος παρομοιάζει την Ολυμπιάδα με την αγία Θέκλα, στενή συνεργάτρια του αποστόλου Παύλου.

    Η κατά σάρκα καταγωγή της αριστοκρατική. Ο παππούς της Αβλάβιος αναδείχθηκε σε κυβερνήτη της περιοχής Ασίας και Θράκης, ενώ η ομώνυμη θεία της παντρεύτηκε τον βασιλιά της Αρμενίας Αρσάκη. Γονείς της Ολυμπιάδας ήταν ο Σέλευκος και η Θεοδοσία, αδελφή του διάσημου Αμφιλοχίου, επισκόπου του Ικονίου.

    Η κατά πνεύμα και αρετή εξέλιξη της σπουδαία. Μάλιστα κατά τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, αυτή η κατά πνεύμα και αρετή εξέλιξη αποτελεί την πνευματική μας γενεαλογία, την κατά Θεό θα λέγαμε καταγωγή μας, και μπορούμε να καυχώμεθα εν Κυρίω γι’ αυτήν μάλλον, παρά για την κατά σάρκα καταγωγή μας. Ας δούμε τα στοιχεία αυτής της πνευματικής καταγωγής.

   *      *      *

    Μένει ορφανή σε μικρή ηλικία και από τους δύο γονείς της και την κηδεμονία της αναλαμβάνει ο συγγενής της Προκόπιος,

Το ορθόδοξο χριστιανικό αίσθημα για τους διωγμούς των χριστιανών από τους Ισλαμιστές

  ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Πέμπτη, 26 Ιουνίου 2014 

Μια θεμελιώδης εντολή του Χριστού – που ξεχωρίζει το χριστιανισμό από τις πολλές θρησκευτικές παραδόσεις του κόσμου – είναι η αγάπη προς τους εχθρούς.

Ο Ιησούς διδάσκει τους ανθρώπους να αγαπούν, όχι μόνο εκείνους που τους αγαπούν, αλλά και τους εχθρούς τους (κατά Λουκάν 6, 27-37). Και αληθινή αγάπη σημαίνει επιθυμία για το καλό του άλλου και θλίψη για το κακό του.
Πρώτος πραγμάτωσε το ιδεώδες αυτό ο ίδιος ο Κύριος, συγχωρώντας τους σταυρωτές Του ενώ ήταν σταυρωμένος. Εκεί μάλιστα έδωσε ένα σοβαρό λόγο για την αγάπη αυτή: «δεν ξέρουν τι κάνουν» (Λουκ. 23, 34).


Στη συνέχεια, ο άγιος Στέφανος ο πρωτομάρτυρας έπραξε το ίδιο γι’ αυτούς που τον λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου: πριν ξεψυχήσει, προσευχήθηκε στο Θεό – τον Ιησού Χριστό – να μην τους λογαριάσει την αμαρτία τους (Πράξεις των αποστόλων, 7, 60). Στους αιώνες που ακολούθησαν, αναρίθμητοι άγιοι, αλλά και απλοί χριστιανοί, έκαναν και κάνουν το ίδιο για τους εχθρούς τους.

Μακαρισμοί του Γέροντος Παϊσίου

Μακάριοι όσοι αγαπήσανε τον Χριστό περισσότερο απ' όλα τα του κόσμου και ζούν μακριά του κόσμου και σιμά στον Θεό, με τις παραδεισένιες χαρές, επί της γης.

Μακάριοι όσοι κατόρθωσαν να ζούν στην αφάνεια και απέκτησαν μεγάλες αρετές και δεν απέκτησαν ούτε και μικρό όνομα.

Μακάριοι όσοι κατόρθωσαν να κάνουν τον παλαβό και με αυτόν τον τρόπο προφύλαξαν τον πνευματικό τους πλούτο.

Μακάριοι όσοι δεν κηρύττουν με λόγια το Ευαγγέλιο, αλλά το ζούνε και κηρύττουν με την σιωπή τους, με την Χάρη του Θεού, η οποία και τους προδίδει.

Μακάριοι όσοι χαίρονται, όταν τους κατηγορούν αδίκως, παρά όταν τους επαινούν δικαίως για τον ενάρετο βίο τους. Εδώ είναι τα σημάδια της αγιότητος και όχι στον ξερό αγώνα των σωματικών ασκήσεων και τον μεγάλο αριθμό των αγώνων, που όταν δεν γίνονται με ταπείνωση και με σκοπό την απέκδυση του παλαιού μας ανθρώπου, μόνον ψευδαισθήσεις δημιουργούν.

Μακάριοι αυτοί που προτιμούν να αδικούνται παρά να αδικούν και δέχονται ήρεμα και σιωπηλά τις αδικίες, διότι αυτοί φανερώνουν και εμπράκτως με αυτό ότι πιστεύουν εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα και από Αυτόν περιμένουν να δικαιωθούν και όχι από ανθρώπους, για να εξοφλήσουν εδώ με ματαιότητα.

Διδάσκοντας αρχαία ελληνικά στο δημοτικό σχολείο

Διδάσκοντας αρχαία ελληνικά στο δημοτικό σχολείο

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος - Κιλκίς

«Η θητεία μου στην ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στη γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία, μεταξύ λέξεων και εννοιολογικού περιεχομένου» Βέρνερ Χάισεμπεργκ, Γερμανός φιλόσοφος, για την αρχαία ελληνική γλώσσα

Δεν το κρύβω και δεν το γράφω προς καύχηση-εν οίδα ότι ουδέν ειμί- ότι εδώ και πολλά χρόνια, διδάσκω αρχαία ελληνικά. Όταν παίρνω Ε’ και Στ’ δημοτικού, αφιερώνω μία ώρα του εβδομαδιαίου προγράμματος στην διδασκαλία της, κατά τον Κικέρωνα, «γλώσσας των θεών».

Η ώρα, την οποία «κλέβω» από το πρόγραμμα είναι της «Ευέλικτης Ζώνης». Ας μην ρωτήσει κάποιος τι είναι αυτή η «Ευέλικτη Ζώνη», γιατί και ο ίδιος ακόμη δεν κατάλαβα. Αυτό που ξέρω είναι ότι στο πρόγραμμα που δίνω στους μαθητές μου, σβήνω την «Ευέλικτη Ζώνη» και γράφω αρχαία ελληνικά. Τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά, οι μικροί μαθητές με κατάνυξη, θα έλεγα, και με καμάρι «τριγυρίζουν όπως η μέλισσα γύρω από ένα άγριο λουλούδι» (Βρεττάκος), την πάντερπνη γλώσσα μας και χαίρονται τους χυμούς και τα αρώματά της.

Εισόδια: Η Παναγία εγκαινιάζει την ιερά ησυχία

ΕΙΣ ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (1988)

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο οποίος εκτός των άλλων είναι και θεομητορικός θεολόγος, στην γνωστή ομιλία του εις τα Εισόδια της Θεοτόκου αναφέρει, ότι η Παναγία μας εισελθούσα εις τα Άγια των Αγίων πρώτη αυτή στον κόσμο εγκαινίασε την οδό της νήψεως, της αναβάσεως του νού εις τον Θεόν και της ενώσεως του νού του ανθρώπου με τον Θεόν, την ησυχαστική δηλαδή οδό θεώσεως του ανθρώπου. Έτσι, για όσους εφίενται της μυστικής και ησυχαστικής ανόδου προς τον Θεόν και της μυστικής θεωρίας και γνώσεως του Θεού, η Παναγία μας είναι το πρότυπο και η oδός. Δεν είναι μόνον οδός και πρότυπο για τους εν τω κόσμω βιούντας, για τους εν παρθενία και σεμνώ γάμω, για τις μητέρες, αλλά είναι πρότυπο και για τους ιερώς ησυχάζοντας.

Επειδή λοιπόν Εκείνη εγκαινίασε τον τρόπο αυτό της θεώσεως, την ιερά ησυχία, γι’ αυτό και εμείς

Έφυγε απο τη ζωή η δασκάλα της Χιμάρας, Στέλλα Πάνου

Η Στέλλα Νίκα (το γένος Πάνου) από σήμερα (19 Νοεμβρίου 2015) δεν είναι πια μαζί μας. Πέθανε στο σπίτι όπου ζούσε μόνη μετά τον θάνατο του αγαπημένου της συζύγου. Στο κάστρο της Χιμάρας, στο παλαιό αρχοντικό της οικογένειας Πάνου, εκεί όπου είχε διαμείνει πριν από κάπου 230 χρόνια ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.
Η Στέλλα Νίκα είχε αφιερώσει την ζωή της στα παιδιά της Χιμάρας. Πριν να ξαναλειτουργήσει το ελληνικό σχολείο, μάζευε τα παιδιά της Χιμάρας σε ένα δωμάτιο, στην πίσω πλευρά της εκκλησίας της Αγίας Μαρίνας. Εκεί λειτουργούσε το κρυφό σχολειό της. Μάθαινε στα παιδιά της Χιμάρας τα ελληνικά γράμματα, την ιστορία, τα τραγούδια και τις παραδόσεις. Κράτησε τα παιδιά με εθνικό πατριωτικό φρόνημα υψηλό. Όταν το 2007 λειτούργησε το ελληνικό σχολείο και πάλι μετά 62 χρόνια, η Στέλλα διορίστηκε νηπιαγωγός και συνέχισε το λειτούργημά της. Το σχολείο σύντομα βρέθηκε πολύ μικρό για την τόσο μεγάλη προσέλευση των μαθητών της Χιμάρας. Το νηπιαγωγείο μεταφέρθηκε στο υπερώο του γειτονικού ναού των Αγίων Πάντων όπου μέχρι χθες η Στέλλα Νίκα συνέχιζε αυτό που θεωρούσε καθήκον προς τα παιδιά της. Προς όλα δηλαδή τα παιδιά της Χιμάρας. Και βέβαια δεν ήσαν μόνο τα παιδιά, για την Στέλλα Νίκα ότι το ελληνικό ήταν και ιερό και έπρεπε με όλη της την δύναμη να το υπηρετήσει. Ας είναι αιώνια η μνήμη της.
Δημήτρης Περδίκης
Ένα χρόνο πριν η ιστορία της δασκάλας Στέλλας έγινε γνωστή στο πανελλήνιο μέσω της τηλεοπτικής εκπομπής 360°.

Η κηδεία θα γίνει αύριο Παρασκευή στις 12 η ώρα στη Αργυρόκαστρο. Πομπή αυτοκινήτων θα ξεκινήσει απο την Χιμάρα προς το Αργυρόκαστρο στις 9πμ.
Πηγή: http://www.himara.gr

Ὅταν ἐξάγεις «ἀνθρωπιστικοὺς» πολέμους, εἰσάγεις τρομοκρατία

Γράφει ὁ Νατσιὸς Δημήτριος

δάσκαλος-Κιλκὶς

Πέρυσι μὲ ἀφορμὴ τὶς τότε τρομοκρατικὲς ἐπιθέσεις στὸ Παρίσι ἔγραφα:

<<Τὸ 1997 ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις «Λιβάνη» κυκλοφορήθηκε ἕνα ἐξαιρετικὸ βιβλίο μὲ τίτλο «Ἡ οἰκονομικὴ φρίκη», τῆς Γαλλίδας δημοσιογράφου καὶ μυθιστοριογράφου Βιβιᾶν Φορεστέρ. Τὸ θυμήθηκα λόγω τῶν πρόσφατων γεγονότων. Οἱ Γάλλοι, πέραν τοῦ πολυπολιτισμικοῦ προσηλυτισμοῦ, ἀναπολώντας καὶ τὴν ἐποχὴ ποὺ ὑπῆρξαν «Μεγάλη Δύναμη» συμμετεῖχαν, ὡς πιστὰ σκυλάκια τῶν Ἀμερικανῶν, σὲ «ἀνθρωπιστικὲς» καὶ «εἰρηνευτικὲς» ἐπεμβάσεις κατὰ ἰσλαμικῶν χωρῶν. Ὅλα αὐτὰ τὰ σπιθαμιαῖα ἀναστήματα ποὺ κυβερνοῦν τὴν χώρα τους τὰ τελευταία χρόνια -Σαρκοζί, Ὀλὰντ- μὲ περισσὴ ἀφροσύνη, δὲν ἀντιλήφθηκαν τὴν παγίδα: δὲν βομβαρδίζεις λαούς, οἱ ὁποῖοι κάποτε «γεύτηκαν» τὴν…  ἀποικιοκρατία σου καὶ δεύτερον ἡ ἐπέμβαση δὲν ἐξάγεται μόνον ὑπὸ μορφὴ στρατιωτικῶν ἐπιχειρήσεων, ἀλλὰ καὶ εἰσάγεται ὑπὸ μορφὴ τρομοκρατικῶν ἐνεργειῶν. (Τὶς ὁποῖες πληρώνουν ἀθῶοι καὶ ἄμαχοι, διότι οἱ ὑπεύθυνοι εἶναι ἀπρόσβλητοι. Καὶ καλὰ οἱ λαοὶ αὐτοὶ νὰ στρέψουν τὴν ὀργή τους στοὺς ἡγέτες τους καὶ στὰ κοπροκάναλα ποὺ δορυφοροῦν τὶς ἐγκληματικές τους φιλανθρωπίες).

H ελληνική "εμπλοκή" και οι επικίνδυνοι "σταυροφόροι αναλυτές"

Η φράση του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ με την οποία χαρακτήρισε την επίθεση στο Παρίσι “πράξη πολέμου”, είναι ισχυρή ένδειξη για το τι είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει. Μια στρατιωτική κλιμάκωση στην περιοχή της Συρίας είναι βέβαιη. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι τι μορφή θα έχει αυτή. Και πρέπει όλοι σοβαρά να σκεφτουν την επόμενη κίνησή τους. Για να μην ζήσουμε χειρότερα απ΄ όσα ζήσαμε στο Παρίσι.

Στην Ελλάδα ως γνωστόν υπάρχουν εκατομμύρια…αναλυτές. Όλοι μας το ΄χουμε το “κουσούρι”. Κι όπως ηταν αναμενόμενο πριν ακόμη η ίδια η Γαλλία να πάρει θέση, εδώ στην Αθήνα υπήρξαν οι πρώτες “αναλύσεις”.
Νεαρός παρουσιαστής τηλεοπτικού σταθμού που έχει άποψη επί παντός επιστητού έγραψε στο twitter του ότι “είναι δύσκολο να μην επιθυμείς να δεις τον ουρανό της Μέσης Ανατολής εκεί πάνω από τη Ράκα, κατάστικτο από Rafale…”!
Και δεν είναι η μοναδική βαθυστόχαστη ανάλυση που έχει γίνει τις τελευταίες ώρες...

EΛA, ΠAIΔI MOY, ΣTHN EKKΛHΣIA!

 

Του Μητροπολίτου Φλωρινης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
 
Απὸ χθές, ἀγαπητοί μου, μπήκαμε στὴ νηστεία τῶν Χριστουγέννων. Ὕστερα ἀπὸ σα­­ράντα μέρες θ᾽ ἀκούσουμε τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τῶν ἀγγέλων «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2,14). Τώρα εἶνε περίοδος προετοιμασίας, περί­οδος νηστείας. Νηστείας ὅμως ὄχι τόσο αὐστη­ρᾶς ὅ­­πως τὴ Μεγάλη Σαρα­κοστή. Ἡ νηστεία τῶν Χριστου­γέννων εἶνε ἐπιεικής· ἐπιτρέπεται τώ­ρα καὶ λάδι, ἐπιτρέπεται ἀκόμα καὶ ψάρι. Οἱ Χριστια­νοὶ λοιπὸν πρέπει νὰ νηστέψουν.
Σήμερα 16 Νοεμβρίου ἑορτάζει ὁ ἀπόστολος καὶ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος. Ὁ ἅγιος Ματ­θαῖος μᾶς φωνάζει. Τί μᾶς λέει; Ν᾽ ἀγαποῦ­με. Τί ν᾽ ἀγαποῦμε; τὰ σπίτια μας, τὰ κτήματα, τὰ ζῷα, τὰ παιδιά, τὶς γυναῖκες; Κι αὐτὰ βέβαια. Ἀλλὰ παραπάνω ἀπ᾽ ὅλα ν᾽ ἀγαποῦμε Ἐκεῖ­νον – ποὺ δὲν τὸν ἀγαποῦμε κι ὅμως πρέπει νὰ τὸν ἀγαποῦμε μὲ ὅλη τὴν ψυχὴ καὶ μὲ ὅλο τὸ εἶναι μας· τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.
* * *
Τί ἦταν λοιπὸν ὁ ἅγιος Ματθαῖος; Ἄνθρωπος σὰν κ᾽ ἐμᾶς, ἁμαρτωλὸς ὅπως κ᾽ ἐμεῖς. Ἀ­πὸ τὰ δισεκατομμύρια ποὺ ἔζησαν ἐπάνω στὸ φλοιὸ τῆς γῆς, ἕνας μόνο ὑπῆρξε ἀναμάρτητος· «εἷς ἅγιος, εἷς Κύ­ριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός· ἀμήν» (Φιλ. 2,11 καὶ θ. Λειτ.). Ὅλοι οἱ ἄλλοι εἴμεθα ἁμαρτωλοί. Ἀλλὰ ἁμαρτωλὸς ἀπὸ ἁμαρ­τω­λὸ διαφέρει. Ἄλλος ἔχει λιγώτερα ἁμαρτήμα­τα, ἄλλος περισσότερα. Ὁ Ματθαῖος ἦταν ἕνας μεγάλος ἁμαρτωλός. Ποιό ἦ­ταν τὸ ἐπάγ­γελμά του, τί δουλειὰ ἔκανε;
Μερικὰ ἐπαγγέλματα βοηθοῦν τὸν ἄνθρωπο νὰ εἶνε ἅγιος. Ὑπάρχουν ἄλλα ποὺ δὲν βοηθοῦν.

ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, Η ΡΩΣΙΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ (ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ)

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Μια δραματική επιδείνωση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, στο αμέσως επόμενο διάστημα, με άγνωστες διεθνείς συνέπειες, πρέπει να θεωρείται η πιθανότερη εξέλιξη σύμφωνα με αρκετούς διεθνείς παρατηρητές, αν και φυσικά πρέπει πάντα, σε μια τέτοια κατάσταση να αποφεύγει κανείς τις βεβαιότητες.

Εφόσον επιβεβαιωθεί ότι η πτώση του ρωσικού αεροπλάνου πάνω από το Σινά οφείλεται σε τρομοκρατική επιχείρηση, η αντίδραση της Μόσχας πιθανολογείται ότι θα είναι εξαιρετικά σκληρή. Για το Κρεμλίνο έχει ζωτική σημασία να αποδείξει ότι δεν μπορεί κανείς να πλήττει τη Ρωσία χωρίς να υφίσταται συντριπτικά αντίποινα.

Η ανεύρεση νεκρού στην Ουάσιγκτων ενός ανθρώπου που έπαιζε βασικό ρόλο στη ρωσική επικοινωνιακή προσπάθεια διεθνώς και ανήκε στο περιβάλλον του Ρώσου Προέδρου μπορεί να είναι συμπτωματική, δεν παύει όμως να επιβαρύνει ένα ήδη τεταμένο διεθνές κλίμα. Κλίμα που

Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΜΕΛΕΤΙΟΥ ΜΕΤΑΞΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ

«Δεν είναι για Μοναστήρια στην σημερινή εποχή» - Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης

Ο Αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, εις το βιβλίον του «Ο Άγιος Νεκτάριος» (των εκδόσεων του “Ορθοδόξου Τύπου”), διασώζει ένα περιστατικό με τον Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη και τον Άγιο Νεκτάριο. Το φιλομόναχο και ασκητικό φρόνημα του Αγίου Νεκταρίου, προσέκρουσε στην εκκοσμικευμένη στάση του Πατριάρχη Μελέτιου Μεταξάκη, στην ολοκλήρωση του κτισίματος του ερειπωμένου Μοναστηριού, της Ζωοδόχου Πηγής στην Αίγινα. Θα πρέπει να αναφερθεί ότι το Μοναστήρι αυτό στην Αίγινα, ήταν και το μόνο που υπήρχε. 

Τότε λοιπόν ο Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης, είχε μεταβεί στην Αίγινα για αποτρέψει τον Άγιο Νεκτάριο, να ολοκληρώσει το κτίσιμο του Μοναστηριού. Χαρακτηριστική ήταν και παρατήρηση υπόδειξή του, για να σταματήσει το κτίσιμο: «Τι κάνεις εδώ; Μοναστήρι κτίζεις τώρα; Δεν βλέπεις ότι τόσα εξωκκλήσια γύρω εδώ ερήμωσαν; Δεν είναι για Μοναστήρια στην σημερινή εποχή». Η τελευταία παρατήρησή του «Δεν είναι για Μοναστήρια στην σημερινή εποχή», εμφανώς καταδεικνύει το ολίσθημα της εκκοσμίκευσης. 

Ο Άγιος Νεκτάριος, ο «ένθεος θεράπων Χριστού», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το Απολυτίκιόν του, την εκκοσμικευμένη υπόδειξη αγνόησε και συνέχισε την ολοκλήρωση του Μοναστηριού. Ο Άγιος Νεκτάριος αναστήλωσε την ερειπωμένη από το έτος 1834 «από τότε που οι Βαυαροί μαγαρίσαν τις Εκκλησίες και τα Μοναστήρια» κατά τον Μακρυγιάννη, Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία μετά την αναστήλωσή της αφιερώθηκε στην Αγία Τριάδα. Θα πρέπει να προσθέσομε ότι η επίσημη αναγνώριση της Μονής έγινε μετά την κοίμηση του Αγίου στις 15 Μαΐου 1924. Προς τούτο η ευγνωμονούσα Εκκλησία, εις τα Προσόμοια του Εσπερινού, “Εν τω Μικρώ Εσπερινώ” ψάλλει «Την Μονήν ην ανήγειρας και κανόσι τετείχικας, εις ψυχών Νεκτάριε περιποίησιν…» και «όθεν εν Αιγίνη, θεοφρόνως εγείρεις, Μονήν σεπτή Όσιε».

Κατά τον λόγο του Προφήτη Ιωήλ «εζήλωσε Κύριος την γην αυτού και εφείσατο του λαού αυτού» (Ιωήλ 2,18) και όντως Άγιον Ιεράρχη «τον νεοφανή φωστήρα της Εκκλησίας» (Δοξαστικό Μικρού Εσπερινού) ανέδειξε «εν εσχάτοις χρόνοις». Όπως είχε προειπεί ο Άγιος Νεκτάριος, «η Αίγινα θα γίνει, το Άγιον όρος των Μοναζουσών», έτσι και έγινε. Περί τα δέκα γυναικεία Μοναστήρια, λειτουργούν στην Αίγινα. 

Το επακόλουθο για τον Άγιο Νεκτάριο, τον «εν οσιότητι και αληθεία θεοπρεπώς πολιτευσάμενον»  (Δοξαστικό Μικρού Εσπερινού) και «Ορθοδόξων δογμάτων ερμηνευτήν» (Κάθισμα Όρθρου), η αγιοκατάταξή του και το πλήθος των θαυμάτων του, ενώ για τον Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη, η πληθύς των θεολογικών ενστάσεων και οι πάμπολλες εκφράσεις λύπης, για τις εκπτώσεις αληθείας στις οποίες υπέπεσε.

 Β. Χαραλάμπους
trelogiannis. 

Αμέθυστος 

Τιμή κι ευγνωμοσύνη στους Ηπειρώτες Ευεργέτες!..

on 10 Νοέμβριος 2015.

Είναι ευρύτερα γνωστό ότι η Ήπειρος αποτέλεσε διαχρονικά τη μάνα του ευεργετισμού και ότι σε καμία άλλη περιοχή της Ελλάδας η ευποιία δεν γνώρισε την έκταση, την ποιότητα, την αίγλη και το μέγεθος που γνώρισε στην Ήπειρο με την ευρύτερη γεωγραφική της έννοια. Έχω, μάλιστα, την αίσθηση ότι αν κάποιος δεν γνώριζε πραγματικά αυτό που κρύβεται πίσω από τον κάθε ευεργέτη και την κάθε πράξη ευεργεσίας, μπορεί και να υπολόγιζε ότι οι ευεργέτες ήταν κληρονόμοι αμύθητων περιουσιών και ότι ως τέτοιοι αποφάσισαν να βοηθήσουν και τη σκλαβωμένη και αγωνιζόμενη πατρίδα τους. Παρόλο που μία τέτοια προσέγγιση θα εμπεριείχε τη δική της αξία και σημασία, είναι, ωστόσο, γεγονός ότι θα αδικούσε κατάφωρα αυτό που εκφράζει ο ευεργετισμός στην Ήπειρο και την πατρίδα μας.
Από τη μία πλευρά η σκλαβιά και από την άλλη το ορεινό και δύσβατο του εδάφους οδηγούν ήδη από πολύ ενωρίς πολλούς Ηπειρώτες στην αποδημία, αναζητώντας μία νέα φιλόξενη δεύτερη πατρίδα, αλλά και έναν τόπο, στον οποίον θα μπορούσαν να αναπτύξουν ελεύθερα τα εμπορικά και επιχειρηματικά τους σχέδια. Ξενιτεύονται νέοι και μοναχικοί, αφήνοντας πίσω τη σκλαβωμένη γη της ιδιαίτερης και αγαπημένης πατρίδας τους.
Ξενιτεύονται με τον καημό και το όραμα να αγωνιστούν, να αντιμετωπίσουν μπόρες και κακουχίες,

Γεροντας: «Όπως σε αναπαύει, παιδί μου»

Οταν οι (πραγματικοι) Γεροντες κάνουν υπακοη στους λαϊκούς…

Προσκυνητές: Ευλογείτε, Γέροντα.

Γέροντας: Ο Κύριος, παιδιά μου. Καλωσορίσατε στην καλύβη μας. φαίνεστε πολύ κουρασμένοι από την οδοιπορία. δροσίστε το πρόσωπό σας με το νεράκι αυτής της βρύσης, πάρτε από τον Αρχοντάρη το κέρασμα και ελάτε στην απλωταρία να συζητήσουμε. Έπειτα από λίγη ώρα.

Προσκυνητές: Γέροντα, ήρθαμε, όπως μας είπες. Είναι ωραία εδώ. Από εδώ ψηλά η θέα είναι ανεμπόδιστη. Ο ήλιος δύει μέσα στο πέλαγος. Θεϊκό βράδυ.

Γέροντας: Χαίρομαι, που έχετε μάτια και ψυχή για να βλέπετε τα μεγαλεία του Θεού. Αυτό το μεγαλείο θα υμνήσουμε σε λίγο στον Εσπερινό και στη συνέχεια κατά την Αγρυπνία.

Προσκυνητές: Πότε θα αρχίσει και πότε θα τελειώσει η Αγρυπνία, Γέροντα;

Γέροντας: Θα αρχίσει σε λίγο και θα τελειώσει το πρωί με την ανατολή του ήλιου, οπότε και θα παρατεθεί Τράπεζα.

Ένας νεαρός προσκυνητής: Εγώ δε θα ‘ρθω στην Αγρυπνία, προτιμώ να κοιμηθώ.

Γέροντας: Όπως σε αναπαύει, παιδί μου.

Ἡ ἀγωγή τῶν παίδων καἰ αἱ μητέρες

Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΚΑΙ ΑΙ ΜΗΤΕΡΕΣ

Αγίου Νεκταρίου

      Η των παίδων αγωγή από της βρεφικής ηλικίας ανάγκη να άρχηται, όπως αι ψυχικαί του παιδός δυνάμεις απ' αυτής της εκδηλώσεως αυτών διευθύνονται ευθύς εξ αρχής προς το καλόν, το αγαθόν, το αληθές, και απομακρύνονται του κακού, του αισχρού και του ψευδούς. Η ηλικία αυτή δύναται να θεωρηθή η ασφαλεστέρα βάσις, εφ' ης μέλλει να οικοδομηθή η ηθική και διανοητική του παιδός μόρφωσις. Διό ο μεν Φωκυλίδης λέγει: «Χρή παίδ' ετ εόντα καλά διδασκέμεν έργα», διότι από τις παιδικής ηλικίας, ως από αφετηρίας, ορμάται ο άνθρωπος προς το στάδιον, όπερ μέλλει να διατρέξη εν τω βίω του. Ο δε ΜέγαςΒασίλειος αποφαίνεται: «εύπλαστον έτι ούσαν και απαλήν την ψυχήν και ως κηρόν εύτηκτον ταις των επιβαλλομένων μορφαίς ραδίως εκτυπουμένην προς πάσαν αγαθών άσκησιν ευθύς και εξ αρχής ενάγεσθαι χρή. Ώστε του λόγου προσγενομένου και της διακριτικής έξεως προσελθούσης, δρόμον υπάρχειν εκ των εξ αρχής στοιχείων και των παραδοθέντων της ευσέβειας τύπων, του μεν λόγου το χρήσιμον υποβάλλοντος, του δε ήθους ευμάρειαν προς το κατορθούν εμποιούντος».

Και τις τω όντι δεν ομολογεί ότι αι πρώται εντυπώσεις αι κατά την παιδικήν ηλικίαν γενόμεναι δεν αποβαίνουσιν ανεξάλειπτοι; Τις αμφιβάλλει ότι κατά την μικράν ηλικίαν τοσούτον ισχυρώς εκτυπούνται επί της απαλής ψυχής του παιδός αι επιδράσεις, ώστε καθ' όλον τον βίον να παραμένωσι ζωηραί;

«Οι Άγιοι Άγγελοι στη ζωή του Χριστιανού»

 Του Αρχιμ. Ειρηναίου Λαφτσή – Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Αλεξανδρουπόλεως

Πολλοί από τους ανθρώπους έχουν συνδέσει τους Αγγέλους με τα παραμύθια. Άλλοι νομίζουν ότι είναι διακοσμητικά στοιχεία της γιορτής των Χριστουγέννων. Υπάρχουν και κάποιοι που γνωρίζουν τους αγγέλους από τα έργα τέχνης καλλιτεχνών, κυρίως, της βικτωριανής σχολής.
Οι χριστιανοί όμως γνωρίζουμε πως οι Άγγελοι αποτελούν ζωντανή πραγματικότητα και δεν ανήκουν στην μυθολογία ή στην έμπνευση. Είναι ενεργητικές και δραστήριες παρουσίες μέσα στον κόσμο και μάλιστα αποτελούν δυναμικό μέρος του. Όποιος αγνοεί τους Αγγέλους, στην ουσία στερεί την ζωή του από την προστασία τους, την φροντίδα, την βοήθεια και την παρηγοριά τους, την οποία χαρίζει σε μας ο Θεός όταν το ζητάμε με την προσευχής μας.

Ζούμε σε μια εποχή όπου η ζωή των άλλων δεν έχει αξία. Ο θάνατος έγινε το πιο συνηθισμένο φαινόμενο, τόσο οικείο σε μας, που το βλέπουμε καθημερινά στα Μέσα Ενημέρωσης και δεν μας προκαλεί κάποια ανησυχία ή εντύπωση. Οι ασθένειες κυριαρχούν ακόμη και με την μορφή παγκόσμιων επιδημιών, όπως ο Έμπολα. Οι ισχυροί της γης εκλιπαρούν για ειρήνη στις διεθνείς συσκέψεις και όταν επιστρέφουν στους… οίκους τους, πωλούν όπλα.
Τα φυσικά φαινόμενα δημιουργούν αλλεπάλληλες πλημμύρες, σεισμούς, ξηρασίες που είναι συνέπεια της ανθρώπινης κακοποίησης της φύσης. Σε ένα τέτοιο κόσμο, λοιπόν, είναι πολύ ελπιδοφόρο για μας να ξέρουμε ότι υπάρχουν άγγελοι που υπηρετούν τους ανθρώπους και είναι οι φύλακές τους.

Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος: Οι προστάτες μας Άγγελοι

ΟΙ  ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ  ΜΑΣ  ΑΓΓΕΛΟΙ

Αποστολικό Ανάγνωσμα
Κυριακής Ζ' Λουκά

(Εβρ. β' 2-10)

Όλοι οι πιστοί αισθανόμαστε ιδιαίτερη χάρη και ευλογία στην εορτή των αγίων Αγγέλων. Στη σύναξη των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Και αυτό είναι φυσικό και επόμενο, αφού, πλην των άλλων, ο κάθε ένας μας έχουμε τον φύλακα Άγγελό μας, ο οποίος μας παραστέκεται από την αρχή έως και το τέλος της ζωής μας. Ναι, ουδέποτε είμαστε μόνοι κι έρημοι μέσα στον κόσμο τον γεμάτο κινδύνους και ποικίλους πειρασμούς. Πάντοτε βρισκόμαστε κάτω από την σκέπη των πτερύγων των αγίων και φωτεινών προστατών μας. Λίγο εάν μελετήσει κανείς την ζωή που διήνυσε, θα βρει αρκετά περιστατικά στα οποία αποδεικνύεται η παρέμβασις του φύλακα Αγγέλου μας και η ανέλπιστη σωτηρία που ελάβαμε από την μεσιτεία ή την βοήθειά του.

Εορτή λοιπόν των Αγίων Ταξιαρχών και το Αποστολικό μας ανάγνωσμα δεν μπορεί παρά να έχει άμεση σχέση με τις ουράνιες αυτές προσωπικότητες. Το τμήμα από την προς Εβραίους επιστολή που θα ακούσουμε είναι ένα κείμενο κατ' εξοχήν θεολογικό, στο οποίο φανερώνεται πόσο ανωτέρα σε ασύγκριτο βαθμό από τον Ιουδαϊσμό είναι η Εκκλησία μας. Η Ορθόδοξος Εκκλησία (που, κατά τον Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, είναι άκτιστος), αποτελεί μια νέα πραγματικότητα από τότε που

Μας καταστρέφουν αυτά που… αγαπάμε

«Μα θα ‘ρθουνε άλλα χρόνια
μ’ όνειρα κι οράματα
δίχως λόγους στα μπαλκόνια
κι άχρηστα προγράμματα»
Ν. Γκάτσος

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος, Κιλκίς

Τα βασανιστήρια ως σωματική κάκωση και άσκηση βίας απαγορεύονται στα δημοκρατικά καθεστώτα, όπως τουλάχιστον «γράφουν τα χαρτιά» και οι διακηρύξεις, όμως δεν έχουν εκλείψει. Απλώς αναπροσαρμόστηκαν, εκσυγχρονίστηκαν οι μέθοδοι βασανισμού. Την παραδοσιακή τεχνική των σωματικών πόνων διαδέχτηκε η τεχνολογία που λιανίζει το μυαλό, συντρίβει τη σκέψη και, κυρίως, ελέγχει τη συνείδηση.
Οι σημερινοί βασανιστές δεν είναι τα παγερά καθάρματα του παρελθόντος, επαγγελματίες σαδιστές, κτηνάνθρωποι που ποδοπατούσαν και κατακρεουργούσαν κορμιά, αλλά γνωμηγήτορες, «υπερειδικοί» που εξουθενώνουν και υποτάσσουν ψυχές. Τα σατανικά εργαλεία και μέσα των βασανιστηρίων δεν είναι πια τα μαστίγια, τα κνούτα και τα ηλεκτρόδια, αλλά η τηλεοπτική εικόνα, το καθημερινό βασανιστήριο κατατρομοκράτησης των πολιτών για αλλαγή ή προσαρμογή τής συμπεριφοράς τους, για την πειθήνια υπακοή σε μνημόνια, για την αποκοίμηση έως αναισθησίας των αντανακλαστικών τους, για την δολοφονία των ιδεών, για το αλυσόδεμα, εντέλει, της σκέψης και την κατάλυση της διαφωνίας και του αντιλόγου.
Μια συναφής παραπομπή. Στο εξαιρετικό ο «Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος» του Άλντους Χάξλεϋ, στον πρόλογο, διαβάζουμε μια προφητική σύγκριση μεταξύ του έργου του Χάξλεϋ και του περίφημου «1984» του Όργουελ.
«…Ο Όργουελ προειδοποιούσε ότι κάποια στιγμή θα επιβληθεί ένας έξωθεν αυταρχισμός. Αντιθέτως για τον Χάξλεϋ, δεν χρειάζεται Μεγάλος Αδερφός για να στερηθεί ο άνθρωπος την αυτονομία, την ωριμότητα και την ιστορική του μνήμη. Εκείνος πίστευε ότι σιγά σιγά οι άνθρωποι θα καταλήξουν να αγαπούν την καταπίεσή τους, να λατρεύουν την τεχνολογία και να αποδομήσουν την ικανότητά τους για

Aυτή είναι η ταυτότητα της Ενωμένης Ευρώπης...

  03 Νοέμβριος 2015. 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ

Στη δεκαετία του 1950 ο Αντενάουερ, ο Σουμάν, ο Ντε Γκάσπερι, ο Ντε Γκολ και άλλοι ηγέτες είχαν την πεποίθηση ότι η Ευρώπη θα βρει τον δρόμο της, αν θυμηθεί τις πολιτιστικές και τις θρησκευτικές ρίζες της. Ήθελαν μία Ευρώπη ενωμένη, με στόχο την αξιοποίηση της αρχαίας ελληνικής, της Ρωμαϊκής και της Χριστιανικής κληρονομιάς.
Κορυφαίοι Ευρωπαίοι στοχαστές, όπως ο Τόμας Έλιοτ, ο Πωλ Βαλερί, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, η Ελένη Αρβελέρ κ.ά. έχουν διακηρύξει ότι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίζεται σε τρεις πυλώνες: την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, το ρωμαϊκό (βυζαντινορωμαϊκό) δίκαιο και τη Χριστιανική διδασκαλία.
Οι ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, προδρόμου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αυτό το πνεύμα ξεκίνησαν. Να δημιουργήσουν μια Ευρώπη που να στηρίζεται σ’ αυτούς τους τρεις πυλώνες.
Δυστυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες, από το 2000 και μετά άρχισαν να απομακρύνονται από τους πυλώνες, πάνω στους οποίους έβαλαν τον θεμέλιο λίθο οι σπουδαίοι εκείνοι Ευρωπαίοι που συνέλαβαν την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης...
Και αυτό φάνηκε καθαρά το 2003, όταν αποφάσισαν την ίδρυση «Μουσείου της Ευρώπης» στο συγκρότημα κτιρίων του Ευρωκοινοβουλίου, το οποίο αναφέρεται στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Αφετηρία, όμως του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού λαμβάνουν το έτος 1000 μ.Χ.. Δηλαδή, ο ευρωπαϊκός πολιτισμός γεννήθηκε το έτος που ο Καρλομάγνος (γιος του Πιπίνου του Μικρού) διά πυρός και σιδήρου συνένωσε τα γερμανικά και όχι μόνον κρατίδια, υπό το σκήπτρο του και υπό την παπική τιάρα.