Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Ἱστάμενοι μὲ ταπείνωση
στὴν βεβαία γνώση τῆς προσωπικῆς μας ἁμαρτωλότητας ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ
Θεοῦ, παραμένουμε ἀνδρείως ἀμάλθακτοι ἀπὸ τὸ φρόνημα τοῦ κόσμου καὶ ἀπὸ τὶς
παραισθήσεις ποὺ δημιουργεῖ ἡ ἀποδοχὴ κάθε ἀντίθεης συμπεριφορᾶς ὡς ἀποδεκτῆς
κοινωνικῆς ἔκφρασης.
Ἡ
ὑπερήφανη παρέλαση τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς ψυχικῆς ἀσθένειας ποὺ ἀποτελεῖ μία ἐν
σώματι καὶ ἐν πνεύματι βλασφημία τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ὅρων τῆς
δημιουργίας, καὶ ἡ σιωπὴ τοῦ κοινωνικοῦ σώματος καὶ τῶν θεσμῶν του ἔναντι τῆς
πολύτροπης ἐπιβολῆς τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὡς φυσιολογικῆς ἐρωτικῆς ἔκφρασης καὶ ὡς
ἐπιλογῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία πρέπει νὰ
γίνει ἀποδεκτὴ καὶ ἐπικροτούμενη κοινωνικὰ καὶ νομικά, εἶναι ἔκφραση τοῦ παρακμιακοῦ
πνεύματος τῆς ἐποχῆς καὶ τῆς αὐξανόμενης ἀποστασίας ἀπὸ τὴν ζωογόνο σχέση καὶ
κοινωνία μὲ τὸν Θεό.
Ὡς
μέλη τοῦ μυστικοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ παίρνουμε θέση δίπλα στὸν ἄνθρωπο ποὺ μαστίζεται
ἀπὸ τὸ πάθος καὶ τοὺς λογισμοὺς τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ ἀγωνίζεται τὸν καλὸ ἀγῶνα
τῆς μετανοίας καὶ τῆς ἐν Χριστῷ θεραπευτικῆς ἀσκήσεως.
Παίρνουμε,
ὅμως, θέση ἐνάντια στὶς ἐντολὲς τῶν σκοτεινῶν κέντρων ποὺ ἐπιβάλλουν ομο
τὴν ἀτζέντα τῆς Νέα Ἐποχῆς στὴν πατρίδα μας, τμῆμα τῆς ὁποίας εἶναι καὶ οἱ ἐκδηλώσεις τῆς «ὁμοφυλόφιλης ὑπερηφάνειας» καὶ ἡ τεκταινόμενη πλύση ἐγκεφάλου τοῦ ὀρθόδοξου ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὥστε νά ἀποδεχθεῖ τὴν διαστροφὴ ὡς κάτι τὸ φυσιολογικό, καὶ διὰ τοῦ ἐκφυλισμοῦ του νὰ χειραγωγεῖται, ὅπως καὶ τὰ ἔθνη, στὶς σκοτεινὲς ἀτραποὺς τῆς νέας δαιμονικῆς τάξης πραγμάτων, καὶ ἔτσι νὰ δοξάζεται ὁ τοῦ παντὸς πονηρὸς διαστροφέας καὶ νὰ βλασφημεῖται ὁ τοῦ παντὸς ἀγαθὸς Ποιητής.
τὴν ἀτζέντα τῆς Νέα Ἐποχῆς στὴν πατρίδα μας, τμῆμα τῆς ὁποίας εἶναι καὶ οἱ ἐκδηλώσεις τῆς «ὁμοφυλόφιλης ὑπερηφάνειας» καὶ ἡ τεκταινόμενη πλύση ἐγκεφάλου τοῦ ὀρθόδοξου ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὥστε νά ἀποδεχθεῖ τὴν διαστροφὴ ὡς κάτι τὸ φυσιολογικό, καὶ διὰ τοῦ ἐκφυλισμοῦ του νὰ χειραγωγεῖται, ὅπως καὶ τὰ ἔθνη, στὶς σκοτεινὲς ἀτραποὺς τῆς νέας δαιμονικῆς τάξης πραγμάτων, καὶ ἔτσι νὰ δοξάζεται ὁ τοῦ παντὸς πονηρὸς διαστροφέας καὶ νὰ βλασφημεῖται ὁ τοῦ παντὸς ἀγαθὸς Ποιητής.
Γνωρίζουμε ἀπὸ τὶς παραδόσεις τῶν Ἁγίων ὅτι κάθε ἀμετανόητη
προσωπική, κοινωνικὴ ἢ ἐθνικὴ ἁμαρτία λαμβάνει «ἔνδικον μισθαποδοσίαν» καὶ γι’ αὐτὸ
παίρνουμε θέση ἐνάντια στὴν ἐπιχειρούμενη βλασφημία καὶ στὸν πνευματικὸ μολυσμὸ
ποὺ προκαλεῖ ἡ ὑπερήφανη ἐπίδειξη τῆς διαστροφῆς, τελοῦντες τὴν παραμονὴ τῆς ἀναίσχυντης παρελάσεως, Παρασκευὴ
12 Ἰουνίου, ἱλαστικὴ ἀγρυπνία ἀπὸ τὶς 8.00 μ.μ ἕως τὶς 2.00 π.μ. στὴν ὁδὸ Επιμενίδου, κοντὰ στὸ μνημεῖο τοῦ Λυσικράτους, πλησίον στάσεως «ΑΚΡΟΠΟΛΗ» τοῦ
μετρὸ Ἀθηνῶν.
Καλοῦμε
ὅλα τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ νὰ μετάσχουν στὴν ἀγρυπνία ὡς ὁμολογία καὶ μαρτυρία εὐαγγελικοῦ
πένθους καὶ προσευχῆς γιὰ τὰ γενόμενα, ὡς βοὴ αἰτήσεως τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ, ὡς παράκληση
μὴ ἐγκαταλείψεως, ὡς φωτεινὴ συμμετοχὴ στὴν πνευματικὴ ἱστορία τοῦ τόπου καὶ ὡς
φανέρωση τῆς καθ’ ἡμᾶς εὐχαριστιακῆς ζωῆς καὶ μετοχῆς στὸν Τριαδικὸ Θεὸ τῆς ἀπερινόητης
ἀγαθότητας.
Ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Παρεκκλησίου Ἁγίου
Δημητρίου Πλάκας
π. Ἰωάννης Δρογγίτης
Ἀθήνα, 10 Ἰουνίου 2015
Τό Παρεκκλήσιο βρίσκεται στὴν ὁδὸ
Επιμενίδου, κοντὰ στὸ μνημεῖο τοῦ Λυσικράτους. Παλαιότερα ὁ ναὸς ἦταν
γνωστὸς μὲ τὸ ὄνομα «Ἅγιος Δημήτριος τὸ Παρακκλήσι».
Σύμφωνα
μὲ τὴν παράδοση, ἡ ἐκκλησία κτίστηκε γύρω στὰ 1600. Ἐντοιχισμένη πλάκα,
δίπλα στὴν εἴσοδο τῆς ἐκκλησίας, ἀναφέρει τὴν ἀνεξακρίβωτη παράδοση πὼς
ἐδὼ διακόνησε ὁ Ἀθανάσιος Διάκος. Στὸν κῆπο τοῦ Παρεκκλησίου, ποὺ
βρίσκεται στὰ νότια, βρέθηκε μία πλάκα τοῦ 1724 μὲ ἀνάγλυφη παράσταση
κουκουβάγιας (γλαύκας), με σταυρὸ στὸ κεφάλι της, καὶ στὶς τέσσερις
γωνίες τὰ γράμματα ΙΣ-ΧΣ-ΝΙ-ΚΑ καὶ ΑΨΚΔ (1724) ... «τῇ συνδρομῇ Μιχαὴλ
Φωκᾶ, Ἀγγέλου Μπενιζέλου, Δημητρίου Καβαθᾶ». Πρόκειται γιὰ ἐπιφανεῖς
Ἀθηναίους, ποὺ μᾶλλον ἀνακαίνισαν τὴν ἐκκλησία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου