Ὁ Θεός καί οἱ «Θεοί»

  Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 

ΠΟΛΛΟΙ εἶναι οἱ ἄνθρωποι, ποὺ δηλώνουν δημοσίως ὅτι δὲν πιστεύουν στὸν Θεό. Ἀρνοῦνται νὰ δεχτοῦν τὶς ἐντολές του καὶ ἐπιλέγουν τοὺς «θεοποιημένους» συνανθρώπους τους.
Παρατηρεῖται ἕνας παραλογισμὸς στὶς προτιμήσεις τους. Πίστη στὸ Θεό, ὄχι. Πίστη στὰ χαρίσματα τῶν «θεοποιημένων» ἀνθρώπων, ναί.
Οἱ ἄπιστοι δέχονται μὲ ἐμπιστοσύνη τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ τοὺς ταιριάζουν, ἐνῶ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ τοὺς ἀποστρέφονται. Τοὺς ἐμπαθεῖς καὶ ἁμαρτωλοὺς τοὺς ἔχουν ὡς παραδείγματα ζωῆς. Τοὺς καλοὺς καὶ ταπεινοὺς ὡς παραδείγματα πρὸς ἀποφυγήν.
Ἔχουν ὡς Θεοὺς πολιτικούς, ἀξιωματικούς, ἠθοποιούς, τραγουδιστές, λοιποὺς καλλιτέχνες, ἀθλητές, ποδοσφαιριστές κ.ἄ. Γι᾽ αὐτοὺς μιλοῦν, αὐτοὺς θαυμάζουν, αὐτοὺς μιμοῦνται, τέτοιοι θέλουν νὰ γίνουν καὶ αὐτοί, ἀλλὰ καί τὰ παιδιά τους!
Εἶναι δυστυχῶς αἰχμάλωτοι τῆς ὕλης καὶ τῆς γῆς, χωρὶς καμιὰ πνευματικὴ ἀναζήτηση, χωρὶς καταφυγὴ στὸ Θεὸ καὶ χωρὶς νόημα στὴ ζωή τους. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι πεθαίνουν ἀμετανόητοι. Καὶ ἀποτελοῦν, ἀλίμονο, τὰ μεγάλα στρώματα τῆς κοινωνίας, γεγονὸς ποὺ πικραίνει τοὺς κληρικοὺς καὶ τοὺς συνειδητοὺς χριστιανούς.

Στὴν ὑπηρεσία αὐτῶν τῶν ὑποβαθμισμένων πνευματικὰ ἀνθρώπων ἔχουν ταχθεῖ ὅλα τὰ μέσα ἐνημέρωσης (τηλεόραση, ραδιόφωνο, ἐφημερίδες, περιοδικά, βιβλία κ.λπ.), τὰ ὁποῖα προβάλλουν διαρκῶς τὶς δραστηριότητές τους, ἐνῶ ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς κάθε ἀναφορὰ σὲ ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ Γέροντας Πορφύριος ἔβλεπε τοὺς ἀνθρώπους νὰ προχωροῦν στὰ τυφλὰ καὶ νὰ σκοντάφτουν σὲ κάθε βῆμα τῆς ζωῆς τους, γι᾽ αὐτὸ καὶ ἔλεγε: «Ὁ ἄνθρωπος ἔχει φτιάξει πολλοὺς θεούς. Ἀκόμα καὶ αὐτοὶ οἱ ἄσωτοι καὶ οἱ ἄθεοι πιστεύουν στὸ Θεό, ὄχι φυσικὰ στὸν ἀληθινό, ἀλλὰ στὴ σάρκα, στὰ πάθη, στὴν ὕλη.
Ὅλοι κάτι λατρεύουνε. Αὐτὸ ποὺ λατρεύει κανείς, σ᾽ αὐτὸ δουλεύει. Δηλαδὴ εἶσαι πόρνος, εἶσαι ἄνθρωπος τῆς σάρκας, δουλεύεις γιὰ τὴ σάρκα, γιὰ τὴν ὕλη». Καὶ διευκρίνιζε: «Ἡ ἀλήθεια εἶναι στὴν Ὀρθοδοξία. Ὑπάρχουν πολλὰ φῶτα, ποὺ βλέπει κανεὶς καὶ ἐντυπωσιάζεται, μὰ ἕνα εἶναι τὸ φῶς τὸ ἀληθινό, ὁ ἀληθινὸς Θεός, δηλαδὴ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Οἱ ἀλήθειες τοῦ Θεοῦ, ὅπως τὶς ἔχει πεῖ, ἀπὸ τὴν ἀρχή, αὐτὲς εἶναι. Δὲν ὑπάρχουν ἄλλες ἀλήθειες, νέες, ἐπειδὴ ὁ κόσμος προόδεψε καὶ οἱ ἄνθρωποι πήγανε στ᾽ ἄστρα!».
Στὴ σύγχρονη κοινωνία, ποὺ οἱ ἄθεοι εἶναι πολλοί, οἱ χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἀποτελοῦν τὸ φῶς καὶ τὸ ἁλάτι. Νὰ εἶναι συνεπεῖς στὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, νὰ ἔχουν αὐξανόμενο ἱερὸ ζῆλο καὶ νὰ δείχνουν πρὸς ὅλους τὴν ἔμπρακτη ἀγάπη τους.
Μόνο ἔτσι θὰ μειώνεται τὸ ὀλέθριο ἔργο τῶν ἀθέων καὶ θὰ προβάλλεται τὸ πνευματικὸ καὶ σωτηριῶδες ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ μεγάλο αὐτὸ πρόβλημα δὲν θὰ λυθεῖ μὲ τὸ κήρυγμα μόνο, γιατὶ δὲν πείθει πάντα.
Ἐξάλλου οἱ ἄνθρωποι, ποὺ δὲν πιστεύουν, βρίσκονται ἐκτὸς Ἐκκλησίας καὶ δὲν τὸ παρακολουθοῦν. Ἐνῶ τὸ φωτεινὸ παράδειγμα τῶν χριστιανῶν τὸ βλέπουν, τὸ ἀποδέχονται καὶ οἱ καλοπροαίρετοι ἐπηρεάζονται θετικά.

 Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1985  26 Ἰουλίου 2013
πηγή : ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

http://amethystosbooks.blogspot.gr/