Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012 Κυριακὴ Β' Ματθαίου (τῶν Ἁγιορειτὼν Πατέρων), Ἦ­χος α´


Εὐαγγέλιον ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Δ´ 18 - 23

18 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδεν δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. 19 καὶ λέγει αὐτοῖς· Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 20 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. 21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν· καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. 22 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ. 23 Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Σύναξη Των Αγιορειτών Πατέρων


« ... Γιατί «κοινοί προστάται και ευεργέται όλου κοινώς του αγίου Όρους» φάνηκαν. Αυτοί οι οποίοι «έγιναν εις ημάς μυρίων αγαθών πρόξενοι» άξιο είναι να εορτάζονται μαζί. Παλαιά συνήθεια της Εκκλησιάς ο κοινός εορτασμός αγίων, όπως των «εν Σινά και Ραϊθω αναίρεθέντων Οσίων», των «εν τω Σαββάτω της Τυρινης Οσίων Πατέρων», των «εν τη Λιβύη και Αιγύπτω και Θηβαΐδι ασκησάντων» και άλλων πολλών αγίων εόρτιες συνάξεις κατά χώρες, τόπους και μονές. Συνεχίζοντας ο άγιος Νικόδημος γράφει πως, με την κοινή πανήγυρη των Αγιορειτών Οσίων, «όσοι Πατέρες του Όρους, είτε από τους ονομαστούς, είτε από τους ανωνύμους, έμειναν έως τώρα ανεγκωμίαστοι, διότι δεν έχουσιν ιδίαν ασματικήν ακολουθίαν, διά της κοινής ταύτης ακολουθίας και εορτής, και αυτοί» καθίσταται δυνατόν πλέον να «τιμώνται και εορτάζωνται». Ακόμη «ίνα μη ως αχάριστα τέκνα φανώμεν, μη τιμήσαντες κοινώς τους πνευματικούς ημών Πατέρας τούτους και διδασκάλους και ευεργέτας και οδηγούς, των οποίων και τα Μοναστήρια κατοικούμεν, και τας διδασκαλίας εντρυφώμεν, και τον άρτον αυτών τρώγομεν». Και ακόμη «ίνα η κοινή αύτη των αγίων Πατέρων εορτή, γένηται παρακίνησις προς μίμησιν της αρετής, και του ζήλου αυτών εις ημάς τους μοναχούς του νυν καιρού...».
(Μωϋσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, Εκδ. Μυγδονία 2008, σ. 25-26,115-119 αποσπάσματα).»

Δό­ξα. Ἑ­ωθινὸν Β´. Ἦ­χος β´.

Με­τὰ μύ­ρων προ­σελ­θού­σαις, ταῖς πε­ρὶ τὴν Μα­ρι­ὰμ γυ­ναι­ξί, καὶ δι­α­πο­ρου­μέ­ναις, πῶς ἔ­σται αὐ­ταῖς τυ­χεῖν τοῦ ἐ­φε­τοῦ, ὡ­ρά­θη ὁ λί­θος με­τηρ­μέ­νος, καὶ θεῖ­ος νε­α­νί­ας, κα­τα­στέλ­λων τὸν θό­ρυ­βον αὐ­τῶν τῆς ψυ­χῆς· Ἠ­γέρ­θη γάρ φη­σιν, Ἰ­η­σοῦς ὁ Κύ­ρι­ος· δι­ὸ κη­ρύ­ξα­τε τοῖς κή­ρυ­ξιν αὐ­τοῦ Μα­θη­ταῖς, εἰς τὴν Γα­λι­λαί­αν δρα­μεῖν, καὶ ὄ­ψε­σθε αὐ­τόν, ἀ­να­στάν­τα ἐκ νε­κρῶν, ὡς ζω­ο­δό­την καὶ Κύ­ρι­ον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου