Φιλότιμο είναι η αρχοντική θυσία

Η εικόνα του Αγίου Παϊσίου είναι αυτή που στολίζει το εκκλησάκι του νοσοκομείου Παπανικολάου στην Θεσσαλονίκη. Είναι συγκινητικές οι φθορές πάνω στην αγιογραφία αν αναλογιστεί κανείς πόσοι πολλοί άνθρωποι και με τι θέρμη ακούμπησαν τα χείλη τους με ελπίδα και πίστη επάνω της.


Στο δροσερό αρχονταρίκι της Ι.Μ. Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στην Σουρωτή, η μοναχή Θεοδούλη μας εξήγησε περιφραστικά τι θα πει να έχει κανείς φιλότιμο.


Μέσα στην κάψα του Ιούλη αρκετοί άνθρωποι περίμεναν υπομονετικά σε σειρά να προσκυνήσουν τον Σταυρό που στολίζει τον τάφο του Αγίου Παϊσίου και την πλάκα όπου είναι χαραγμένα τα γράμματά του. Αυτοί όλοι οι προσκυνητές θυσίαζαν τον χρόνο, την άνεση και την βολή τους με αντάλλαγμα μια εσωτερική ικανοποίηση που δεν μπορεί να περιγράφει με υλικούς όρους. Ήταν η πρώτη βιωματική εντύπωση για την έννοια του φιλότιμου.



Η εικόνα του Αγίου Παϊσίου είναι αυτή που στολίζει το εκκλησάκι του νοσοκομείου Παπανικολάου στην Θεσσαλονίκη. Είναι συγκινητικές οι φθορές πάνω στην αγιογραφία αν αναλογιστεί κανείς πόσοι πολλοί άνθρωποι και με τι θέρμη ακούμπησαν τα χείλη τους με ελπίδα και πίστη επάνω της.

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας

Κάθε φορά πού ἕνας πολιτικός τῆς Δεξιᾶς λέει ὅτι σέβεται καί τιμᾶ τούς ἀγῶνες τῆς ἀριστεράς μία ντουζίνα ψήφους γιά τά κομμούνια ἀνθίζει μέσα στίς ἑπόμενες κάλπες...

Παναγιώτης Λιάκος

Αμέθυστος
 

Θα εφαρμόσει η νέα κυβέρνηση τις δεσμεύσεις της για τα Θρησκευτικά;

Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών είναι ξεκάθαρο. Η Ν.Δ. αναδεικνύεται αυτοδύναμη κυβέρνηση.



Το προηγούμενο διάστημα της προεκλογικής περιόδου αλλά και πριν από αυτή σημαίνοντα στελέχη της Ν.Δ. είχαν τοποθετηθεί για το ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών σε σχέση μάλιστα με τις δύο τελεσίδικες αποφάσεις του ΣτΕ που ακύρωσαν τα «νέα Θρησκευτικά» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ). Μάλιστα για το θέμα είχαν παρέμβει δημόσια τα πρόσωπα που συγκροτούσαν τον Τομέα Παιδείας της Ν.Δ. δηλαδή η Τομεάρχης Παιδείας Νίκη Κεραμέως και ο αναπληρωτής Τομεάρχης Χρήστος Κέλλας αλλά και πολλά άλλα στελέχη. Παραθέτουμε στο τέλος της παρούσας παρέμβασης τους σχετικούς ηλεκτρονικούς συνδέσμους.




Το κρίσιμο για τη νέα κυβέρνηση είναι εάν θα υιοθετήσει συγκεκριμένα μέτρα εγκαίρως ώστε οι δικαστικές αποφάσεις να εφαρμοστούν στην πράξη και το μάθημα των Θρησκευτικών να υπηρετήσει και πάλι τον υψηλό σκοπό που συνταγματικά προβλέπεται και είναι η ανάπτυξη της θρησκευτικής χριστιανικής συνείδησης των μαθητών. Άμεσα θα πρέπει:


Να εκδοθεί νέα Υ.Α. που θα καταργεί την ισχύουσα Υ.Α. Γαβρόγλου για το Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά σύμφωνα με όσα προβλέπονται στις αποφάσεις του ΣτΕ.
Να αποσταλεί στα σχολεία οδηγία απόσυρσης των Φακέλων Μαθήματος για τα Θρησκευτικά που έχουν αποσταλεί ήδη στα σχολεία.
Η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών μπορεί να στηριχτεί καταρχήν στα ήδη υπάρχοντα βιβλία Θρησκευτικών που παραμένουν αναρτημένα στο Ψηφιακό Σχολείο. Επιπλέον είναι δυνατόν να δρομολογηθεί η εκτύπωση τους και η αποστολή στα σχολεία εντός εύλογου χρόνου.

Εθνικές εκλογές 2019

Γράφοντας πάνω από δέκα χρόνια για την οικονομική κρίση διεθνώς και στην Ελλάδα, αντιμετώπισα μία έντονη κριτική εκ μέρους πολλών – σύμφωνα με την οποία δεν έχει κανένα νόημα να προβαίνει κανείς συνεχώς σε θεωρητικές αναλύσεις, αφού αυτό που μετράει δεν είναι τα λόγια, αλλά οι πράξεις. Πράξη εν προκειμένω δεν θα ήταν άλλη από την προσπάθεια αλλαγής των κακώς κειμένων, όπου ουσιαστικά υπάρχουν τρεις μόνο επιλογές: (α) η συμμετοχή στην οργάνωση μίας επανάστασης, (β) η ίδρυση ενός νέου κόμματος και (γ) η συμμετοχή σε ένα υφιστάμενο που θα θέσει ως στόχο του την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας – με την πραγματική αλλαγή του οικονομικού και λοιπού «μοντέλου» της χώρας. Στα πλαίσια αυτά, πιστεύοντας πως η οργάνωση μίας επανάστασης θα ήταν κάτι αιματηρό και ανεύθυνο, με ελάχιστες δυνατότητες πραγματικής επιτυχίας, ενώ η ίδρυση ενός νέου κόμματος δύσκολη και περιττή, επέλεξα τον τρίτο δρόμο. 

Άποψη

Δεν νομίζω πως μπορεί κανείς να βρει το ιδανικό σε οτιδήποτε ψάχνει, ενώ είναι ουτοπικό να το πιστεύει – εκτός πραγματικότητας, ψευδαισθησιακό. Ως εκ τούτου, αυτό που οφείλει να κάνει είναι μία επιλογή που βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στις απόψεις του που ασφαλώς είναι υποκειμενικές και στη συνέχεια η συμμετοχή στην προσπάθεια βελτίωσης της – ειδικά όταν πρόκειται για ένα πολιτικό κόμμα που με βάση δυστυχώς το Σύνταγμα αποτελεί «βασίλειο» του επικεφαλής του, οπότε είναι εκ των πραγμάτων ένας θεσμός που δεν διέπεται καθόλου από τη δημοκρατική λογική.
Περαιτέρω, γράφοντας πάνω από δέκα χρόνια για την οικονομική κρίση διεθνώς και στην Ελλάδα, αντιμετώπισα μία έντονη κριτική εκ μέρους πολλών – σύμφωνα με την οποία δεν έχει κανένα νόημα να προβαίνει κανείς συνεχώς σε θεωρητικές αναλύσεις, αφού αυτό που μετράει δεν είναι τα λόγια, αλλά οι πράξεις. Πράξη εν προκειμένω δεν θα ήταν άλλη από την προσπάθεια αλλαγής των κακώς κειμένων, όπου ουσιαστικά υπάρχουν τρεις μόνο επιλογές: (α) η συμμετοχή στην οργάνωση μίας επανάστασης (β) η ίδρυση ενός νέου κόμματος και (γ) η συμμετοχή σε ένα υφιστάμενο κόμμα που θα θέσει ως στόχο του την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας – με την πραγματική αλλαγή του οικονομικού και λοιπού «μοντέλου» της χώρας.
Στα πλαίσια αυτά, πιστεύοντας πως η οργάνωση μίας επανάστασης θα ήταν κάτι αιματηρό και ανεύθυνο, με ελάχιστες δυνατότητες πραγματικής επιτυχίας, ενώ η ίδρυση ενός νέου κόμματος περιττή αφού υπάρχουν τόσα πολλά (εκτός του ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να το χρηματοδοτήσω μη ανήκοντας σε κάποιο «σύστημα Soros»), αποφάσισα να επιλέξω κάποιο από τα υφιστάμενα – δια της «εις άτοπον απαγωγής» και με βασικό κριτήριο τη δυνατότητα τους να εισέλθουν στη Βουλή για να αγωνιστούν δημοκρατικά, αφού διαφορετικά δεν θα είχε κανένα νόημα, οπότε θα ήταν ανόητο.
Ως εκ τούτου, τα υποψήφια προς επιλογή κόμματα ήταν πολύ περιορισμένα – κάτι που τεκμηριώνεται από τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, αλλά και από τις δημοσκοπήσεις σήμερα. Παραθέτω εδώ την πιο σοβαρή εταιρεία του κλάδου, με την έννοια πως παραμένει αντικειμενική και δεν έχει στόχο τη χειραγώγηση των Ελλήνων όπως σχεδόν όλες οι άλλες (γράφημα).

Γέροντας Ιωσήφ Ησυχαστής: Χρειάζεται να γνωρίσεις τον εαυτό σου.

H Νηστεία, η προσευχή, και η σιωπή στην πολιτική -Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

«Στον Άγγλο σύμβουλο Ταρλς Μπ., που ρωτά τί σημαίνει η προσωπικότητα του Ινδού Γκάντι για μας».
Ως πιστός άνθρωπος σας έρχεται η ερώτηση: τι θα κάνει η Θεία Πρόνοια με τον Γκάντι; Και τί μπορεί να σημαίνει η εμφάνιση αυτής της ασυνήθιστης προσωπικότητας ανάμεσα στους ηγέτες των κρατών και τους πολιτικούς της εποχής μας;
Μια προειδοποίηση από το Θεό. Αυτή είναι σίγουρα, η σημασία της προσωπικότητος του ηγέτη του μεγάλου ινδικού λαού. Μέσω αυτού του προσώπου η Θεία Πρόνοια προειδοποιεί τους πολιτικούς και τους ηγέτες των κρατών όλου του κόσμου, και τους χριστιανούς, ότι υπάρχουν και άλλες μέθοδοι στην πολιτική, εκτός της επίπλαστης συμπεριφοράς, της πονηριάς και της βίας. Η πολιτική μέθοδος του Γκάντι είναι εντελώς απλή και οφθαλμοφανής: αυτή δεν χρειάζεται τίποτα άλλο παρά τον άνθρωπο ο οποίος κραυγάζει και τον Θεό ο Οποίος ακούει.
Απέναντι στα όπλα, τα πυρομαχικά και τον στρατό, ο Γκάντι τοποθετεί την νηστεία,
απέναντι στις δεξιότητες, την πανουργία και την βία, την προσευχή,
και απέναντι στις πολιτικές φιλονικίες τη σιωπή.
Πόσο όλα αυτά φαίνονται τιποτένια και αξιολύπητα στα μάτια των μοντέρνων ανθρώπων, έ; Στα μοντέρνα πολιτικά εγχειρίδια αυτές οι τρεις μέθοδοι δεν αναφέρονται ούτε καν στις υποσημειώσεις.
Η νηστεία, η προσευχή και η σιωπή! Δύσκολα θα βρεθεί ένας πολιτικός στην Ευρώπη ή στην Αμερική που δεν θα έβλεπε με ειρωνεία αυτά τα τρία μυστικά του Ινδού ηγέτη σαν τρία ξερά κλαδάκια, κατευθυνόμενα στο πεδίο της μάχης ενάντια βουνού από ατσάλι και μολύβι και πυρ και δηλητήριο. Όμως, ο Γκάντι τα καταφέρνει με αυτά τα τρία «μάγια» του, τα καταφέρνει προς θαυμασμό όλου του κόσμου.
Και θέλοντας ή μη οι πολιτικοί νομικοί στην Αγγλία και στις άλλες χώρες θα πρέπει στα καινούργια τους βιβλία να βάλουν ειδικό κεφάλαιο: «Η νηστεία, η προσευχή και η σιωπή ως ισχυρά όπλα στην πολιτική». Τί νομίζετε; Δεν θα ήταν προς ευτυχία της ανθρωπότητας, αν αυτές οι μέθοδοι του αβάπτιστου Γκάντι αντικαθιστούσαν τις μεθόδους του βαφτισμένου Μακιαβέλι στην πολιτική επιστήμη;

70 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ «ΚΑΤΑ»

11 Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι παρέστησαν εἰς τὰ ὀνομαστήρια τοῦ κανονικοῦ Κιέβου κ. Ὀνουφρίου (25.06.2019). Στιγμιότυπον μὲ τὸν Πανιερώτατον Ταμασσοῦ.




Γράφει ὁ Παναγιώτης Κατραμάδος

Τὸ μέγιστον πρόβλημα ποὺ ἀντιμετωπίζει αὐτὴν τὴν στιγμὴν ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ θεολογικὴ μυωπία. Γράφονται σελίδες ἐπὶ σελίδων, ἀλλὰ μὲ ἀποσπασματικὸν χαρακτῆρα, δηλαδὴ δαπανῶνται ὄγκοι χάρτου, μελάνης καὶ «εὐφυίας» χωρὶς ὅμως νὰ ἀνιχνεύη κανεὶς εἰς αὐτὰ τὸν συνολικὸν σχεδιασμόν, τὸ ποῦ πορεύεται καὶ ποῦ θὰ φθάση ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τὸ ἐγγὺς μέλλον μὲ ὅσα συμβαίνουν.

Χαρακτηριστικὸν παράδειγμα εἶναι τὸ «οὐκρανικόν». Πλεῖστοι ἐκ τῶν ἀρθρογραφούντων ἀντιμετωπίζουν αὐτὸ ὡς μεμονωμένον περιστατικὸν καὶ σταθμίζουν τὴν γραφίδα των ἀναλόγως μὲ τὸ ἂν εἶναι φιλικὰ προσ­κείμενοι εἰς τὴν ἑλληνόφωνη ἢ σλαβόφωνη πλευρά. Ἀλλὰ καὶ τὰ ἴδια Πατριαρχεῖα ποὺ ἐνεπλάκησαν ἀνηλώθησαν εἰς τὸ ἐρώτημα τίνος εἶναι ἡ δικαιοδοσία. Ἀκόμη καὶ τὰ μείζονα ζητήματα τῶν καθηρημένων καὶ τῶν αὐτοχειροτονήτων ἀντιμετωπίζονται μὲ ἐλάσσονα προοπτικήν, ὡς ἁπλαῖ ἐκτροπαὶ ποὺ δύνανται νὰ τακτοποιηθοῦν κατ’ οἰκονομίαν!
Αὐτὸ ποὺ δὲν ἔχει ἀκόμη καταστῆ ἀντιληπτὸν εἶναι ὅτι δὲν ἔχομεν νὰ διαχειρισθῶμεν ἁπλῶς παραβάσεις Ἱ. Κανόνων ἢ συγκρούσεις συμφερόντων. Ἂν ἦσαν μόνον αὐτὰ ἀσφαλῶς δὲν θὰ ἀπείχαμεν πολὺ ἀπὸ τὴν λύσιν. Ὅμως, ἡ παροῦσα κρίσις ἀγγίζει τὰ θεμέλια τῆς Ὀρθοδοξίας, διότι ἐκεῖνο ποὺ βαθύτερα ἀλλάζει εἶναι τὸ τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἡ ταυτότης της, ἡ ἀποστολή της, ὁ προορισμός της. Δὲν εἶναι ἕνα «Game of Thrones», ὅπως τὸ παρουσιάζει ὁ κοσμικὸς ἀνίδεος τύπος, ἀλλὰ ζῶμεν τὴν ἀπόπειραν ἐνθρονίσεως τῆς ΑΝΤΙ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.


Ὁ Οἰκουμενισμὸς ἦτο τὸ πρῶτον στάδιον αὐτῆς τῆς πορείας. Πολὺ ὀρθότερα ἀπεκλήθη ὡς «Ἀθηναγορισμός», καθὼς ἑδραιώθη μὲ τὴν ἄρσιν τῶν ἀναθεμάτων. Αὐτὸ τὸ πρῶτον στάδιον ἦτο μία σύγκλισις εἰς ἐπίπεδον «ἀγαπολογίας» καὶ συναναστροφῶν. Πλέον εὑρισκόμεθα εἰς τὸ ἑπόμενον στάδιον, τὸ στάδιον τοῦ Ὀρθοδόξου «ΕΠΑΝΑΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ». Θὰ ἀκολουθήση τὸ τρίτον στάδιον τῆς ἐμφανοῦς «ΕΝΩΣΕΩΣ».
Τὸ στάδιον τοῦ «ἐπανακαθορισμοῦ» τῆς Ὀρθοδοξίας περιλαμβάνει τὴν ἀνάδυσιν ἑνὸς πανορθοδόξου «Πρώτου», τὴν μετάλλαξιν τῆς «Αὐτοκεφαλίας» καὶ τὴν ἀναθεώρησιν τῶν «ἱερῶν μυστηρίων».