Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 22 Ἀπριλίου 2023.
Γυρνῶντας ἀπὸ τὸν ἐσπερινὸ τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Γεωργίου στ᾿ αὐτία μου ἀκουγόντουσαν ἀκόμη τὰ λόγια τοῦ δοξαστικοῦ:
«..Τὴν ἐκ διαβολικῆς πλάνης χερσωθεῖσαν γῆν ἐκαλλιέργησας, καὶ τὴν ἀκανθώδη θρησκείαν τῶν εἰδώλων ἐκριζώσας, τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως κλῆμα κατεφύτευσας·…».
Ἡ γῆ τῶν ψυχῶν εἶχε χερσωθῇ ἀπὸ τὴν διαβολική πλάνη αἰῶνες καὶ αἰῶνες. Ἀπὸ τότε ποὺ ὁ ὄφις ἐξαπάτησε τοὺς προπάτορες. Οἱ ἀκανθώδεις θρησκεῖες τῶν εἰδώλων εἶχαν φυτρώσει παντοῦ. Σὲ κάθε ἐκδήλωσι τῆς ζωῆς τῶν ἀθρώπων, ὁ διάβολος εἶχε ἀπλώσει τὰ πλοκάμια του καὶ εἶχε ἐπιβάλει τὴν κυριαρχία του. Ἦταν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου ἐτούτου. Ἡ κυριαρχία του βέβαια σταμάτησε μὲ τὴν ἀνάστασι τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ χρειαζόταν αὐτοὶ ποὺ μὲ τὴν πίστι τους καὶ τὴν ἀνδρεία τους, θὰ φύτευαν σ᾿ ὅλα τὰ πλάτη τῆς γῆς τὸ κλῆμα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καὶ θὰ τὸ πότιζαν μὲ τὸ αἷμα τους, γιὰ νὰ καρπίσῃ τὸν βότρυν ποὺ θὰ ἔδιδε τὸν οἷνον τῆς ἀληθείας γιὰ νὰ μεθύσῃ ὁ ἄνθρωπος, νὰ διώξῃ τὸν φόβο τοῦ θανάτου, νὰ περιφρονήσῃ ὅλα τὰ ἀντίδωρα τοῦ διαβόλου καὶ νὰ ποθήσῃ Χριστὸν τὸν Θεόν.
Τέτοιος ἦταν ὁ ἅγιος Γεώργιος. Ἄνθρωπος ἦταν σὰν ὅλους μας. Εἶχε κορμὶ σὰν τὸ δικό μας. Καὶ ἦταν καὶ νέος. Τί εἶχε παραπάνω ἀπὸ μᾶς; Μόνο τὸν πόθο γιὰ τὸν Χριστό καὶ τὴν ἀνδρεῖα ἀπέναντι στὰ ὀργανα τοῦ διαβόλου καὶ τὴν ὑπομονὴ στὰ μαρτύρια καὶ στὶς κολάσεις (τιμωρίες) τους:
«Τὸν νοερὸν ἀδάμαντα, τῆς καρτερίας ἀδελφοί, πνευματικῶς εὐφημήσωμεν, Γεώργιον τὸν ἀοίδιμον Μάρτυρα, ὃν ὑπὲρ Χριστοῦ πυρούμενον, ἐχάλκευσαν κίνδυνοι, καὶ ἐστόμωσαν βάσανοι, καὶ ποικίλαι κολάσεις ἀνήλωσαν, σῶμα τὸ φύσει φθειρόμενον· ἐνίκα γὰρ ὁ πόθος τὴν φύσιν, διὰ θανάτου πείθων τὸν ἐραστήν, διαβῆναι πρός τὸν ποθούμενον, Χριστὸν τὸν Θεόν, καὶ Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν».
Βλέπετε; «Ἐνίκα γὰρ ὁ πόθος τὴν φύσιν». Τὸ σῶμα φοβάται τὰ βάσανα. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀνθρωπίνη φύσις. Ἀλλὰ ὁ πόθος νικᾶ τὴν φύσι. Τόσο πολύ τὴν νικᾶ ὥστε πείθει τὸν ἐραστὴ νὰ διαβῆ πρὸς τὸν ποθούμενο διὰ τοῦ θανάτου. «Διὰ θανάτου πείθων τὸν ἐραστήν, διαβῆναι πρός τὸν ποθούμενον, Χριστὸν τὸν Θεόν, καὶ Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν»
Κάτι τέτοια σκεφτόμουνα καὶ ἀναρωτιόμουνα τί πήγαμε καὶ κάναμε ἐκεῖ, στὸ ἐξοχικό ἐκκλησάκι; Κάμαμε τὸν ἐσπερινὸ, φάγαμε πιλάφια καὶ ἄλλα πολλά κεράσματα καὶ ἤπιαμε καὶ κρασί. Ὅλα ὅσα ἔφεραν οἱ καλοὶ ἄνθρωποι. Αὐτὰ ποὺ κάνουμε συνέχεια σὲ κάθε γιορτὴ, τουλάχιστον ἐδὼ, στὴν Κρήτη, στὰ χωριά. Καλά εἶναι καὶ αὐτά. Ὅμως βλέπεις καὶ τὴν ἄγνοια, καὶ τὴν ἀδιαφορία, καὶ τὸν συμβιβασμό καὶ τὸ βόλεμα καὶ (τώρα τελευταία) κάποιους ἀπὸ τοὺς χριστιανούς μας μὲ τὰ σύμβολα τῆς ἦττας στὸ πρόσωπο. Φοβισμένους καὶ μασκαρεμένους. Γιατί; Γιατί συμβαίνει αὐτό; Πῶς ἐγκαταλείφθηκαν οἱ ἄνθρωποι στὶς μεθοδεῖες τῶν ὀργάνων τοῦ σατανᾶ; Πῶς ἡ διαβολικὴ πλάνη ξαναχέρσωσε τὶς ψυχὲς μας; Πῶς οἱ ἀκανθώδεις θρησκεῖες τῶν εἰδώλων ξανάρθαν καὶ ὡς κυρίαρχες ἀπαιτοῦν νὰ ξεθεμελιώσουν τὴν μόνη ὀρθὴ πίστι στὸν ἕνα καὶ μόνο Θεό;
Στὴν λειτουργία οἱ ἱερεῖς εὔχονται «ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτημάτων καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων». Σὲ ὅλες τὶς ἐποχὲς ὁ ἄνθρωπος ἀγνοεῖ, δὲν ξέρει, εἴτε ἐπειδὴ ἀδιαφορεῖ ὁ ἴδιος, εἴτε δὲν ἄκουσε, δὲν κατηχήθηκε σωστά, διὰ τοῦ λόγου καὶ κυρίως διὰ τοῦ παραδείγματος. Σήμερα ὅμως ἐπιδιώκεται ἡ ἄγνοια. Οἱ ἴδιοι οἱ ποιμένες καλλιεργοῦν τὴν ἄγνοια. Τὴν οὐσιαστικὴ ἄγνοια. Τὴν βαθειὰ πνευματικὴ ἄγνοια. Τὸν πραγματικὸ πόθο τοῦ Χριστοῦ δὲν τὸν θέλουν. Αὐτὸν τὸν πόθο ποὺ νικᾶ τὴν φύσι, ποὺ περιφρονεῖ τὸν θάνατο, ποὺ χαλκεῦει τὸν ἄνθρωπο. Τὸν πόθο τοῦ ἁγίου Γεωργίου καὶ ὅλων τῶν ἁγίων. Ὄχι, δὲν θέλουν τέτοιους χριστιανούς. Αὐτοὺς τοὺς λένε φανατικούς, ἐπηρμένους, ταλιμπὰν, ὑπερορθοδόξους κλπ. Θέλουν εὔχρηστους ὑποταγμένους χλιαροῦς ὑπηκόους. Θέλουν ὑποτακτικούς. Θέλουν αὐτοὶ νὰ εἶναι τὰ ἀφεντικά, οἱ φεουδάρχες καὶ ὁ λαὸς νὰ εἶναι ὁ σιωπηλός, εὔπιστος καὶ θρησκόληπτος χυλός ποὺ θὰ παίρνει τὸ σχήμα τοῦ δοχείου στὸ ὁποῖο θὰ τὸν βἀζουν κάθε φορά, ἀνάλογα μὲ τὶς φιλοδοξίες ἤ τὰ συμφέροντά τους.
Ποὺ εἶναι ὁ πόθος γιὰ τὸν Χριστό ποὺ νικᾶ τὴν φύσι διὰ τοῦ θανάτου; Ἐδὼ διδάσκουν οἱ ἴδιοι οἱ ποιμένες τὸν φόβο τοῦ θανάτου, τὴν ὑποταγὴ, τὴν ὑπακοὴ σὲ ἀνθρώπους. Τὰ τρία χρόνια ποὺ προηγήθηκαν ἔκαναν ἐντελῶς ξακάθαρη τὴν στάσι τους αὐτή. Ἀλλὰ ἡ στάσις αὐτὴ δὲν εἶναι στάσις χριστιανῶν καὶ μάλιστα ποιμένων. Αὐτοὶ ἔδωσαν δικαίωμα στὸν κάθε τύραννίσκο καὶ στὸν κάθε βλαμένο νὰ κάνει κουμάντο μέσα στὴν ἐκκλησία. Μαζεύεται τώρα αὐτό;
«Ναὶ εἶναι καλὸ ποὺ δὲν ἔχουμε μάσκες γιὰ παράδειγμα σὲ αὐτὴ τὴ συγκυρία, ἡ ἐπιδημιολογικὴ κατάστασι στὴ χῶρα τὸ ἐπιτρέπει , ὅμως ὅταν εἶναι κανεὶς 80 ἐτῶν ἤ 75 καὶ πάει στὴν ἐκκλησία δὲν εἶναι καθόλου κακὴ ἰδέα νὰ φορέσῃ τὴ μάσκα του τὴν ὥρα ποὺ ἐκκλησιαζεται καὶ ποὺ εἶναι σὲ ἐπαφὴ μὲ πάρα πολλοὺς ἀνθρώπους. Οὔτε ντροπὴ εἶναι, οὔτε χάνει κάτι ἀπὸ τὴν λειτουργία.» Ὁ γνωστὸς «εἰδικός»Βασιλακόπουλος[1]
Τώρα λέγονται αὐτὰ, ἀπὸ τοὺς ἀκαταδίωκτους καὶ καλοπληρωμένους «εἰδικούς». Τί νὰ κάνουν οἱ ἄνθρωποι ὅταν βομβαρδίζονται μέρα νύχτα ἀπὸ τὰ Πετσωμένα κανάλια, ἀπὸ κάτι πληρωμένους σὰν αὐτὸν, ποὺ ἐπίσκοποι ὄχι μόνο τοῦ ἔδωσαν τὸ δικαίωμα νὰ ἀνακατεύεται καὶ νὰ τὰ λέει, ἀλλὰ τὸν παρουσίασαν καὶ ὡς «διάκονο τοῦ Θεοῦ» κλπ. (Διαβάστε τὸ σχετικὸ δημοσίευμα [1] στὸ Τὰς θύρας -ἐκεὶ τὸ εἶδα ἐγώ- ἤ δεῖτε τὰ παλαιὰ βίντεο στὸ διαδίκτυο μὲ τὶς δηλώσεις τοῦ Πειραιῶς καὶ ἄλλων)
Τί δουλειὰ ἔχει αὐτὸς νὰ μιλάῃ γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τί κάνουν ἐκεὶ ὅσοι προσέρχονται; Γιατὶ δὲν λέει γιὰ τὰ καφενεία, ἤ τὰ σούπερ μάρκετ ἤ τὰ χαμαιτυπεία; Οἱ ἐπίσκοποι τοῦ ἔδωσαν τὸ δικαίωμα (καὶ οἱ ὁμόφρονές τους ἱερεῖς) καὶ ταυτόχρονα καλλιεργοῦν στοὺς ἀνθρώπους τὴν πλάνη ὅτι ἄν κάνουν ὅσα τοὺς λένε εἶναι καλοὶ χριστιανοὶ καὶ νοιάζονται γιὰ τὸν συνάνθρωπο!!! Καὶ ὅλα αὐτὰ ὅταν πλέον ἔχει ἀποδειχθῇ ἡ ἀπάτη μὲ τὰ διαβόλια, οἱ θάνατοι εἶναι καθημερινοί, καὶ ἡ δικαιοσύνη ἄλλων χωρῶν ἀρχίζει νὰ στριμώχνει τοὺς αὐτουργοὺς ἐγκληματίες πολιτικοὺς καὶ «εἰδικούς»….
Μὰ γιατὶ, λένε μερικοί, ἐπιμένετε σὲ αὐτὸ τὸ θέμα; Ἔχει λήξει. Κάθε ἄλλο. Μόλις ἔχει ἀρχίσει. Τώρα κάνουν διάλειμμα λόγῳ κοπώσεως τοῦ κόσμου καὶ ἐτοιμάζουν δεύτερο γύρο. Ἐδὼ ἔχουμε καὶ τὶς ἐκλογὲς καὶ θέλουν νὰ ὑφαρπάσουν πάλι τὴν ψῆφο ὥστε νὰ ξαναξεκινήσουν λέγοντας ὅτι ὁ λαὸς συμφωνεῖ με ὅσα κάνουν. Ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄποψι τῆς ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ τὰ πράγματα δὲν εἶναι ἔτσι. Τὰ γεγονότα αὐτὰ (καὶ ὅσα προηγήθηκαν καὶ ὅσα ἀκολουθοῦν, Κολυμπάρια καὶ Οὐκρανίες καὶ Λιθουανίες) ἀποδεικνύουν τὴν πνευματικὴ γάγραινα ποὺ τρώει τὸ σῶμα τῆς ἐκκλησίας. Αὐτὸ οὔτε μπορεῖ, οὔτε πρέπει νὰ κρυφτῇ. Πρέπει νὰ θεραπευθῇ. Διαφορετικὰ θὰ ὁδηγήσῃ σὲ θάνατο τὸ σῶμα. Ὅχι τὴν Ἐκκλησία ὡς σῶμα Χριστοῦ, ποὺ οἱ πονηροβλαμένοι κατηγοροῦν, ὅποιον ἀνησυχεῖ καὶ φωνάζει, ὅτι «ποιὸς εἶσαι ἐσύ πού θὰ σώσῃς τὴν Ἐκκλησία;» Ὄχι. Οὔτε τὴν ἀνάγκη μας ἔχει οὔτε μποροῦμε νὰ τὴν σώσουμε. Γιὰ τὴν χερσωμένη γῆ τῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν, τῶν δικῶν μας ψυχῶν, ἀπὸ τὴν διαβολικὴ πλάνη, ποὺ ὑπηρετεῖτε ἐσεῖς οἱ νομιζόμενοι ποιμένες, μιλοῦμε. Αὐτὲς πρέπει νὰ σώσουμε. Τὶς ψυχές μας καὶ τῶν γύρω μας. Γιὰ τὸ ξερίζωμα τῆς ἀκανθώδους θρησκείας τῶν εἰδώλων, ποὺ ἔχει ἐξαπλωθῇ παντοῦ καὶ σ᾿ ὄλο τὸν κόσμο καὶ στὴν πατρίδα μας, ποὺ τὴν πότισαν αἵματα, ὅπως τοῦ ἁγίου Γεωργίου μιλοῦμε, λυκοποιμένες. Γιὰ τὸ κλήμα τῆς ὀρθοδόξου πίστεως ποὺ τὸ ποτίζετε μὲ τὰ δηλητηριώδη ἀπόβλητα τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ σατανισμοῦ σας ὥστε νὰ ξεραθῇ πονοῦμε, ὅσο πονοῦμε καὶ μεῖς -τρομάρα μας.
Ἄγιε Γεώργιε, βλέπεις τὴν κακομοιριά μας καὶ τὰ χάλια μας. Κάμε ὅτι μπορεῖς ἀπὸ κεῖ ποὺ εἶσαι. Ὅ,τι μᾶς χρειάζεται. Ξέρεις ἐσύ. Ἄν δὲν ξεριζώνεται ἡ ἀδιαπέραστη διαβολικὴ ζούγκλα ποὺ καλλιεργήσαμε γύρω μας καὶ μέσα μας ὑπάρχει καὶ τὸ πύρ τὸ καταναλίσκον. Σὰν ἀποκαοῦν οἱ βάτοι καὶ οἱ ἀγριάδες στὴ γῆ φυτρώνει φρέσκο πράσινο χορτάρι καὶ βγαίνουν λουλούδια…
Ἐμεῖς μόνο τὴν ἰδιοτέλειά μας καὶ τὸ βόλεμά μας κοιτάζουμε. Ἔχω καὶ ᾿γῶ τὸ ὄνομά σου, ἀλλὰ πέρα ἀπὸ λόγια, τίποτα. Καὶ ταράσσονται ἐπὶ πλέον καὶ οἱ μακάριοι κύκλοι τῶν ὡς χρυσοφόρων Μίδων ἐπισκόπων μας καὶ τῶν ὡς φαρισαίων πλατυκρασπέδων ἱερέων μας ποὺ θεατρίζουν τὴν πίστι καὶ ἔχουν ἥσυχη τὴν συνείδησί τους ὅτι ἔτσι τιμοῦν τὴν μνήμη σου καὶ τίποτε ἄλλο δὲν χρειάζεται… Καὶ ταλαιπωροῦνται καὶ ὅσοι ξοδεύουν τὸν χρόνο τους νὰ διαβάζουν τὰ πρόχειρα παραληρήματά μου αὐτά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου