Γράφει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος
Αυτή η σκέψη ήταν η κατάληξη μιας έντονης αλλά ενδιαφέρουσας συζήτησης που είχα, με φίλους του "Νέου" και του "Παλιού" ημερολογίου, όταν αυτές τις μέρες βρεθήκαμε μαζί στην πανήγυρη Ιερού Ναού, κάπου στην Αττική.
Ξεκινήσαμε αρχικά από τα γνωστά: Τι έχουμε να χωρίσουμε; Πιστεύουμε τελικά στον ίδιο Θεό; Είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί; Είναι τόσο σημαντικές οι 13 ημέρες διαφορά στο ημερολόγιο;
Τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε, ήταν τα εξής:
- Το κύριο πρόβλημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι 13 ημέρες! Αλλά:
- Σύμφωνα με τους "παλαιοημερολογίτες", η εκκοσμίκευση και νόθευση της Ορθόδοξης Διδασκαλίας του Χριστού και των Αγίων Πατέρων, εκ μέρους των ακολουθούντων το "νέο". Επίσης ο Οικουμενισμός, οι νεωτερισμοί και άλλες απαράδεκτες παρεκκλίσεις.
- Σύμφωνα με τους "νεοημερολογίτες", ο φανατισμός και τα διχαστικά κυρήγματα εναντίον τους από τους ακολουθούντες το "παλιό". Επίσης, η παντελώς αναξιόπιστη Διαδοχή τους σε επίπεδη κληρικών και Ιεραρχών.
Τα παραπάνω θέματα, προκαλούν τρομερές εντάσεις μεταξύ των πιστών, κάτι που έγινε και στη διάρκεια της δικής μας κουβέντας. Με τη διαφορά πως, υπήρξε και έντονη η διάθεση αυτοκριτικής:
- Οι "νεοημερολογίτες" (μεταξύ των οποίων και ο γράφων), παραδέχτηκαν πως κακώς γίνονται τα οικουμενιστικά "ανοίγματα". Δέχτηκαν τον έλεγχο των Ιερωμένων για την εκκοσμίκευση της Ορθόδοξης Πίστης, επισημαίνοντας όμως πως η μεγάλη πλειοψηφία των ακολουθούντων το "νέο", τόσο σε επίπεδο Ιερέων όσο και πιστών, τηρεί τις παραδόσεις και τις υπερασπίζεται. Δυστυχώς, σε επίπεδο Ιεραρχίας το πρόβλημα είναι μεγάλο, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
- Οι "παλαιοημερολογίτες" παραδέχθηκαν πως ακόμα κι όταν έχουν δίκιο, με τον φανατισμό και τη σκληρή τους στάση κατά δικαίων και αδίκων, το χάνουν. Επίσης, αναγνώρισαν πως σε επίπεδο Ιεραρχίας έχουν διασπαστεί σε χίλια κομμάτια, τα οποία επίσης με πρωτοφανή φανατισμό αλληλοκατηγορούνται! Τόνισαν όμως ότι τηρούν ακριβώς τις Ορθόδοξες παραδόσεις και πως είναι έτοιμοι "να πέσουν στη φωτιά" γι' αυτές, χωρίς να τις προδώσουν ποτέ.
Τελικά, μετά από ώρες συζήτησης, καταλήξαμε στα εξής:
Μας χωρίζουν κάποια πράγματα και σημαντικά. Τι μας ενώνει όμως;
*Η αγάπη για την Ελλάδα και την Ορθοδοξία.
*Ο κοινός αγώνας εναντίον όσων την επιβουλεύονται, επιδιώκοντας το ξεθεμελίωμα κάθε υγιούς στοιχείου στην κοινωνία μας.
*Το σημαντικότερο όλων: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ! Διότι όταν κοιτάζεις σε Αυτόν, αυτομάτως ξεχνάς αν...πηγαίνεις 13 ημέρες μπροστά ή πίσω! Αποδέχεσαι και τον ζηλωτισμό, ακόμα και τον ακραίο. Κάνεις τα "στραβά μάτια" σε πιστούς χλιαρούς, απαίδευτους και "μοντέρνους".
Με το τελευταίο και με τη σύμφωνη γνώμη όλων, καταλήξαμε στην ακόλουθη απορία - πρόταση:
Γιατί αντί να συζητάμε με αιρετικούς ετερόδοξους, δεν καθόμαστε να τα βρούμε μεταξύ μας, οι του "νέου" και του "παλιού";
Πότε το κάναμε; Πότε το προσπαθήσαμε;;;
ΠΟΤΕ! Προσωπικοί εγωισμοί, κακίες και πείσματα, μας εμποδίζουν: Οι μεν αποκαλούν τους δε "σχισματικούς", με εκείνους να ανταπαντούν μιλώντας για "αιρετικούς".
Έτσι όμως, δεν μπορεί να βρεθεί άκρη!
Πρέπει επιτέλους ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να συζητήσουμε!
Δεν έχουμε την πολυτέλεια τέτοιων διασπάσεων, με τα λυσσασμένα σκυλιά της αθεϊας και του διεθνισμού να είναι έτοιμα να μας κατασπαράξουν!
Από αυτό εδώ το βήμα, κάνουμε έκκληση να υπάρξει επιτέλους συνεννόηση!
Γνωρίζουμε πως υπάρχουν Ιεράρχες ΚΑΙ στις δύο πλευρές που επιθυμούν έναν τέτοιο διάλογο (δεν τους αναφέρουμε για ευνόητους λόγους)!
Βγείτε λοιπόν μπροστά, Σεβασμιώτατοι!
Αλλά και να μην το κάνετε, ο πιστός λαός ένθεν και κείθεν οφείλει ΝΑ ΤΟ ΠΡΑΞΕΙ!
Για να κλείσει επιτέλους αυτή η πληγή στο Σώμα της Εκκλησίας, που είναι ανοιχτή κοντά έναν αιώνα...
Ποιος δεν το θέλει αυτό; Μονάχα εγωιστές, αδιόρθωτοι και αμετανόητοι!
Οι υπόλοιποι, ας κινητοποιηθούμε...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου