Ἡ New York Post παρουσιάζει τὸ ἐντυπωσιακὸ φαινόμενο μεταστροφῆς χιλιάδων νέων στὴν Ὀρθοδοξία - «Βρήκαμε τὴν ἀρχαία ἐκκλησία»
Ἡ πνευματικὴ τάξη τῆς ἀνθρωπότητας ἔχει τὸ χαρακτηριστικὸ ὅτι δὲν ἀφήνει κενά. Ὅπου ἕνα δόγμα ὑποχωρεῖ φθίνοντας, κάποια ἄλλη πίστη ἔρχεται νὰ ἀναπληρώσει τὸ κενό. Ὅπου φεύγει ὁ ἕνας «Κύριος», καταλαμβάνει τὴ θέση του ἕνας ἄλλος. Συνήθως αὐτὸ γίνεται πρὸς ζημία τοῦ ἀνθρώπου, ἀφοῦ οἱ περισσότεροι μεταστρέφονται πρὸς τοὺς «θεοὺς» τῆς... ὕλης, τῆς ἡδονοθηρίας, τῆς αὐτοδικαίωσης. Ὄχι ὅλοι ὅμως.
Οἱ καλοπροαίρετες ψυχὲς ἔχουν τὸ αἰσθητήριο νὰ ἀνιχνεύσουν γιὰ ποὺ εἶναι προορισμένες. Μέσα σὲ ἕναν κυκεῶνα νεοφανῶν δογμάτων καὶ αἱρέσεων, ἡ Ὀρθοδοξία λάμπει σὰν ἀρχαῖο διαμάντι ποὺ ἔμεινε ἀκτινοβόλο καὶ ἀμετάβλητο στοὺς αἰῶνες. Σὲ αὐτὴ τὴ νεοταξικὴ Βαβὲλ ποὺ ἐπικρατεῖ στὸν δυτικὸ κόσμο, ὅλο καὶ περισσότεροι ξένοι στρέφουν τὸ βλέμμα στὸ πρῶτο καὶ μοναδικὸ λιμάνι τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Οἱ ἀναφορὲς γιὰ δυτικὲς χῶρες ὅπου γνωρίζει πρωτόγνωρη ἄνθιση ἡ Ὀρθοδοξία, εἶναι πολλὲς τὰ τελευταῖα χρόνια. Καὶ μιλῶ ἰδιαίτερα γιὰ χῶρες ποὺ ποτὲ στὴ σύγχρονη ἱστορία τους δὲν εἶχαν τέτοια θρησκευτικὴ παράδοση καὶ ἂν εἶχαν ἦταν πρὶν τὸ σχίσμα τοῦ 1054, ὅταν καὶ δημιουργήθηκε ἡ πρώτη μεγάλη αἵρεση ποὺ γέννησε ὅλες τὶς ἄλλες: o Παπισμός.
Ἰδιαίτερα στὶς ΗΠΑ, τὴ Γερμανία καὶ τὴ Βρετανία, τὸ Ὀρθόδοξο ρεῦμα γνωρίζει πολὺ ἐντυπωσιακὴ ἄνοδο. Τόσο ἀξιοσημείωτη ποὺ τὰ ἐγχώρια μέσα ἐνημέρωσης ἔχουν ἀρχίσει νὰ ἀφιερώνουν ἀρκετὰ δημοσιεύματα γιὰ τὸ φαινόμενο.
New York Post: «Ἐγκαταλείπουν μαζικὰ τὶς ἐκκλησίες μας, γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία»
Ἡ μεγάλη ἀμερικανικὴ ἐφημερίδα «New York Post», δημοσίευσε στὶς 3/12 ἕνα ἐκτενὲς ἄρθρο γιὰ τὴν ἄνθιση τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν ἀμερικανικὴ νεολαία μὲ τίτλο: «Νεαροὶ ἄνδρες ἐγκαταλείπουν ὁμαδικὰ τὶς παραδοσιακὲς ἐκκλησίες γιὰ τήν ‘’ἀρρενωπότητα’’ τοῦ Ὀρθόδοξου Χριστιανισμοῦ».
Ἀπὸ τὴ δική του ὀπτικὴ γωνία ὁ ἀρθρογράφος δικαιολογημένα ὀνομάζει ὡς «παραδοσιακὲς ἐκκλησίες» τὰ κακόδοξα δόγματα στὰ ὁποῖα θεμελιώθηκε ἱστορικὰ τὸ κράτος τῶν ΗΠΑ, δηλαδὴ ὁ Προτεσταντισμὸς (Βαπτιστές, Μεθοδιστές, Εὐσεβιστές, Εὐαγγελικοί, Ἀγγλικανοὶ κ.λπ.), καὶ ὁ Καθολικισμός.
Προσέξτε ὅτι στὸν ἀγγλικὸ τίτλο τῆς ἐφημερίδας ἀναφέρεται κατὰ λέξη ὅτι οἱ νέοι τῆς Ἀμερικῆς στρέφονται «in droves» στὴν Ὀρθοδοξία, ποὺ σημαίνει «κατὰ πλήθη», δηλαδὴ διαπιστώνει ὅτι ἀφορᾶ μεγάλους ἀριθμοὺς κατηχουμένων. Συγκεκριμένα τὸ Ὀρθόδοξο Ἰνστιτοῦτο Ἐρευνῶν τοῦ «Saint Constantine College», διαπίστωσε τὸ 2022 αὔξηση 78% στὶς βαπτίσεις Ὀρθοδόξων, σὲ σχέση μὲ τὸ 2019.
Ἀηδιασμένοι καὶ μπουχτισμένοι ἀπὸ τὴ woke παράνοια ποὺ ἔχει ἁπλωθεῖ σὰν πολιτισμικὴ πανούκλα στὶς ΗΠΑ, πολλοὶ νέοι χριστιανοὶ ποὺ ἀκολουθοῦσαν ἑτερόδοξα δόγματα, ἐγκαταλείπουν ἀπογοητευμένοι τὶς αἱρέσεις καὶ ψάχνουν νὰ βροῦν ἀπεγνωσμένα μιὰ πίστη ποὺ νὰ μὴν ἔχει ἐγκαταλείψει τὶς προαιώνιες σταθερὲς τοῦ Εὐαγγελίου.
Στὸ ἄρθρο τῆς «New York Post» ἀναφέρεται ἡ μαρτυρία ἑνὸς 27χρονου πρώην Ἀγγλικανοῦ ἀπὸ τὴ Βιρτζίνια, τοῦ Μπὲν Κρίστενσον, ὁ ὁποῖος ἀπηύδησε μὲ ὅσα γίνονταν στὴν Ἀγγλικανικὴ Ἐκκλησία. Ὁ Μπὲν εἶπε σὲ συνέντευξη τοῦ στὴν ἐφημερίδα ὅτι ἡ «ἐκκλησία» ποὺ ἀκολουθοῦσε δὲν εἶχε καμία σταθερότητα στὶς θέσεις, ἀλλὰ ἦταν ἕρμαιο τῶν ἀλλαγῶν ποὺ ὁρίζουν οἱ καιροί. Κάτι ποὺ ἐπηρέαζε καὶ τὸν ἴδιο στὸ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ κατασταλάξει σὰν προσωπικότητα σὲ μιὰ στέρεη στάση ζωῆς.
Ὁ Μπὲν παρατήρησε ὅτι ἡ Ἀγγλικανικὴ ἐκκλησία εἶχε καταντήσει ἕνα κοσμικὸ «πανηγύρι» χωρὶς καμία πνευματικότητα. Μιὰ θεολογία διάτρητη, παραδομένη στὰ γοῦστα τοῦ κόσμου. Ἀσαφῆ δόγματα, χειροτονίες γυναικῶν, LGBTQ+ προπαγάνδα, μουσικές... μπάντες στὴ λειτουργία. Ἕνα κακέκτυπο «ἐκκλησίας» ποὺ δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ. Ἕνα ἠθικοπλαστικὸ ἐμπόριο μὲ τὸν κόσμο, ποὺ ἔχει καταντήσει τελείως εὔπλαστο στὶς τάσεις τοῦ συρμοῦ.
«Ὅλα αὐτὰ τὰ πράγματα ἦταν οὐσιαστικὰ ἀνταλλάξιμα, κάτι ποὺ μοῦ ἔδωσε τὴν αἴσθηση ὅτι καὶ οἱ θεολογικὲς δεσμεύσεις εἶναι κάπως ἀνταλλάξιμες», εἶπε ὁ Μπὲν Κρίστενσον. Νὰ ἡ μεγάλη διαφορὰ τῆς Πίστης μας ἀπέναντι σὲ ὅλες τὶς αἱρέσεις. Στὴν Ὀρθοδοξία, στὸ Εὐαγγέλιο, στοὺς Πατέρες, τίποτα δὲν εἶναι «ἀνταλλάξιμο». Οἱ ἀλήθειες τῆς Πίστης δὲν εἶναι διαπραγματεύσιμες. Δὲν εἶναι προϊὸν συναλλαγῆς μὲ τὸν κόσμο, ἀλλὰ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὸ φρόνημά του.
Αὐτὸ τὸ ἀκλόνητο πνεῦμα εἶναι ποὺ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ξεκαθάρισε ἐξ ἀρχῆς γράφοντας στὴν ἐπιστολὴ Πρὸς Γαλάτας: «ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». Δηλαδή, ἂν καὶ ἐμεῖς ἀκόμη οἱ Ἀπόστολοι ἢ καὶ ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανό σας κηρύττει διαφορετικὸ Εὐαγγέλιο ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ σᾶς κηρύξαμε, νὰ εἶναι ἀναθεματισμένο.
Κάπως ἔτσι ὁ Μπὲν ἔχοντας τὴν καλὴ ἀνησυχία ποὺ φυτεύει ὁ Θεὸς στὶς καλόπιστες ψυχές, ξεκίνησε νὰ μελετᾶ ἄλλα δόγματα στὸ Κολλέγιο, γιὰ νὰ καταλήξει στὸ πιὸ παραδοσιακὸ καὶ πλέον ἀμετάβλητο, τὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία, ποὺ 2000 χρόνια πλημμυρίζει τὴν οἰκουμένη μὲ τὰ ἀείζωα νάματα της. Τὸ 2022, στὴν ἡλικία τῶν 25 ἐτῶν, βαφτίστηκε Ὀρθόδοξος Χριστιανός.
Στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γνώρισε γιὰ πρώτη φορὰ στὴ ζωή του, τί σημαίνει ἐκκλησιαστικὴ καὶ λατρευτικὴ ζωή. Τὸ ἴδιο καὶ ὅλες οἱ χιλιάδες ἑτεροδόξων ποὺ γίνονται Ὀρθόδοξοι. Τὸ θρησκευτικὸ πρόγραμμα τοῦ μέσου ἑτερόδοξου Ἀμερικανοῦ εἶναι νὰ πάει μιὰ ὥρα τὴν Κυριακὴ στὴν ἐκκλησία, νὰ ψάλλει μερικὰ χαζοχαρούμενα τραγουδάκια, νὰ ἀκούσει ἕνα «ξεπλυμένο» κήρυγμα σὰν νὰ μιλάει κάποιος «life coach» στὸ TikTok, καὶ τίποτε ἄλλο. Αὐτὸ εἶναι ὅλο κι ὅλο. Ἡ λατρεία τοῦ Χριστοῦ γίνεται μιὰ κακοφτιαγμένη καὶ σύντομη παρένθεση. Μιὰ κενὴ συνήθεια χωρὶς περιεχόμενο σωτηρίας.
Ἡ «θηλυκοποίηση» τῶν ψευδο – ἐκκλησιῶν
Εἰσερχόμενοι στὴ Μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ νέοι Ἀμερικανοὶ ἔρχονται γιὰ πρώτη φορὰ σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν ἐξομολόγηση, τὸ ἀπόδειπνο, τὴν παράκληση, τὸν ἑσπερινό, τὶς γιορτὲς τῶν Ἁγίων, τὶς Δεσποτικὲς καὶ Θεομητορικὲς ἑορτές, τὴ νηστεία τῆς Τετάρτης καὶ τῆς Παρασκευῆς, τὶς Σαρακοστὲς καὶ φυσικὰ τὴ Θεία Κοινωνία, τὸ κατ' ἐξοχὴν φάρμακο ἀθανασίας.
Οἱ κατηχούμενοι εἰσέρχονται κυριολεκτικὰ ἔκπληκτοι σὲ ἕναν καινούργιο κόσμο ποὺ δὲν εἶχαν ἰδέα ὅτι ὑπάρχει, γιατί ἡ μόνη τους εἰκόνα γιὰ τὸν χριστιανισμὸ ἦταν τὰ ἐκκοσμικευμένα κουφάρια τῶν αἱρετικῶν «ἐκκλησιῶν».
Σὲ αὐτὲς τὶς ψευδο – ἐκκλησίες ἐπικρατεῖ πλέον μιὰ ὁλοκληρωτικὴ «θηλυκοποίηση» τῆς λειτουργίας τους, ποὺ δὲν εἶναι καθόλου ἀσύνδετη μὲ τὸν μεταμοντέρνο φεμινισμὸ ποὺ κυριαρχεῖ στὶς ΗΠΑ, ὡς παράγωγο τῆς woke κουλτούρας. Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς «θηλυκοποίησης» εἶναι νὰ ἔχει χαθεῖ ἐντελῶς ἡ ἰσορροπία τοῦ ἐκκλησιάσματος, νὰ κυριαρχεῖ ἕνας ἄκρατος συναισθηματισμὸς μὲ «δακρύβρεχτα» τραγούδια, ὑψωμένα χέρια καὶ «γκόσπελ» θεατρινισμοὺς ποὺ στεροῦνται κάθε σοβαρότητας.
Νοιώθοντας ἐξαιρετικὰ ἄβολα μὲ αὐτὰ τὰ φαινόμενα, πολλοὶ νεαροὶ ἄνδρες Ἀμερικανοὶ στρέφονται στὴν Ὀρθοδοξία, ἐκεῖ ποὺ «ἄρσεν καὶ θῆλυ» ζοῦν ἐξισορροπημένα τὴ λειτουργικὴ ζωὴ καὶ μὲ εὐλάβεια ἀκολουθοῦν τὶς παραδοσιακὲς συντεταγμένες ποὺ ἔχουν παραδοθεῖ ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο. Μὲ τὴν πάνσοφη ἀλήθεια ὅτι ἡ γυναῖκα συμβολίζει τὴν ἁγία Ἐκκλησία καὶ ὁ ἄνδρας τὸν Χριστό. Μὲ τὴν ἐπίγνωση ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὑποτάσσεται στὸν Χριστό, ἀλλὰ καὶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε γιὰ τὴν Ἐκκλησία.
Σὲ ποιό ἄλλο ψευτοδόγμα νὰ βρεθοῦν τέτοιοι θησαυροὶ νοημάτων; Πῶς νὰ μὴν μείνουν ἔκθαμβοι οἱ Ἀμερικανοὶ μὲ τὸν Θεὸ ποὺ τοὺς ἀποκαλύπτεται ἀναλλοίωτος καὶ ἀνόθευτος μέσῳ τῆς Ὀρθοδοξίας; Καὶ τί θαῦμα ὑπέροχο εἶναι νὰ ἀγγίζει τόσες ψυχὲς ἡ Πίστη μας;
«Ὅλα ἀλλάζουν συνεχῶς, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία»
Ὁ τιτάνιος ἀγῶνας ποὺ ἔδωσε ὁ ἁγιασμένος Γέροντας Ἐφραίμ της Ἀριζόνας, μὲ τοὺς εὐλογημένους σπόρους τοῦ Εὐαγγελίου ποὺ φύτεψε στὴν ἐπικράτεια τῶν ΗΠΑ, ἀποδίδει πολλοὺς καρποὺς σήμερα. Καὶ θὰ ἀποδώσουν πολλοὺς περισσότερους, σὲ σημεῖο ποὺ σίγουρα θὰ τρίβουμε τὰ μάτια μας.
Ὅσο ὁ κόσμος βυθίζεται στὸ χάος τῆς πνευματικῆς ἀνυπαρξίας, τόσο οἱ καλοπροαίρετες ψυχὲς διψοῦν νὰ κρατηθοῦν ἀπὸ τῆς σταθερὲς τῆς μόνης Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ὀρθοδοξίας. Αὐτὰ νὰ τὰ βλέπουμε ἐμεῖς οἱ παραδοσιακὲς Ὀρθόδοξες χῶρες, ὅπου κάποιοι θέλουν νὰ ἀνταλλάξουν τοὺς προαιώνιους θησαυρούς μας μὲ ἰλουστρασιὸν χάντρες τῆς Δύσης. Φλερτάρουμε «γοητευμένοι» μὲ ἐκεῖνες τὶς ψευτο-εκκλησίες ποὺ οἱ δυτικοὶ φεύγουν ἀηδιασμένοι καὶ προδομένοι. Αὐτὲς οἱ ψυχὲς θὰ μᾶς δικάσουν, ἂν δὲν τοὺς παραδώσουμε τὴν ἁγνὴ καὶ ἄφθορη Ὀρθοδοξία ποὺ ψάχνουν ἀπεγνωσμένα.
Ἀφήνω γιὰ τὸ τέλος τὰ ὑπέροχα λόγια τοῦ Bailey Mullins, ἑνὸς 26χρονου πρώην Βαπτιστῆ ἀπὸ τὴ Νότια Καρολίνα, ποὺ μίλησε γιὰ ἐκεῖνα ποὺ τὸν γοήτεψαν στὴν Ὀρθοδοξία:
«Ἤθελα νὰ εἶμαι κάπου ποὺ νὰ ὑπάρχει σταθερότητα καὶ ἡ Ὀρθοδοξία δὲν πρόκειται νὰ ἀλλάξει. Ἔνιωσα τὴν ἀρχαιότητά της, κι αὐτὸ δὲν ἦταν κάτι ποὺ τὸ εἶχα ζήσει ἀλλοῦ.
Θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ κανεὶς ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι πιό ‘’πατριαρχική’’, εἰδικὰ σὲ σύγκριση μὲ τὶς πιὸ θηλυκοποιημένες μορφὲς Χριστιανισμοῦ ποὺ ὑπάρχουν σήμερα, ὅπου ἡ ἔμφαση δίνεται στὴ συναισθηματικὴ ἐμπειρία, στὸ νὰ νιώθουμε καλὰ καὶ νὰ ἑλκόμαστε ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας.
Ὅμως ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ἀφορᾶ ἐμᾶς, ἀφορᾶ τὸν Θεό, καὶ νομίζω ὅτι οἱ νέοι σήμερα μποροῦν νὰ τὸ ἀντιληφθοῦν διαισθητικά. Μποροῦμε νὰ καταλάβουμε ἂν κάποιος μᾶς χειραγωγεῖ.
Ὅλα ἀλλάζουν. Οἱ προτεσταντικὲς ἐκκλησίες ἀλλάζουν. Ἡ Καθολικὴ Ἐκκλησία ἀλλάζει. Ἡ κουλτούρα ἀλλάζει. Ἡ κυβέρνηση ἀλλάζει.
Οἱ ἄνθρωποι θέλουν κάτι ποὺ εἶναι ἱστορικὸ καὶ δὲν πρόκειται νὰ ἀλλάξει. Θέλουν κάτι ποὺ νὰ εἶναι σταθερὸ καὶ ὑγιὲς καὶ νὰ μὴν εἶναι χτισμένο στὴν ἄμμο».
Διαβάζοντας αὐτὰ τὰ λόγια τί νὰ ποῦμε ἐμεῖς γιὰ τὴν ἐλεεινότητά μας; Οἱ ξένοι ψάχνουν ἀγωνιωδῶς νὰ πατήσουν σὲ στέρεο χῶμα Πίστης. Κι ἐμεῖς ποὺ στεκόμαστε ὅλη τὴ ζωὴ μας πάνω σὲ αὐτό, δὲν ἔχουμε βάλει ἀκόμα οὔτε ἕνα πετραδάκι γιὰ θεμέλιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου