Χοληστερίνη: Μια σύγχρονη Επιστημονική Απάτη;

Πανεπιστημιακές μελέτες αποδεικνύουν, ότι η υψηλή χοληστερίνη δεν προκαλεί καρδιοπάθειες και εγκεφαλικά, αντιθέτως, είναι ευεργετική και προστατεύει τον οργανισμό!
Οι διαφημιζόμενες τροφές και τα φάρμακα μείωσης τής χοληστερίνης είναι αυτά, που προξενούν πολλές και τεράστιες βλάβες

Χοληστερίνη. Μια λέξη, που στους περισσότερους είναι συνδεδεμένη με την καρδιοπάθεια. Σχεδόν όλοι θεωρείτε τη χοληστερίνη ως κάτι κακό, που θα πρέπει να τη μειώσετε με ειδική δίαιτα χαμηλή σε λίπη και χοληστερίνη και αν η δίαιτα δεν είναι αρκετή, ώστε να ρίξει τη χοληστερίνη, η φαρμακευτική αγωγή θεωρείται απαραίτητη.
Νέα «θαυματουργά» φάρμακα έχουν ανακαλυφθεί, τα οποία ρίχνουν τη χοληστερίνη, οι στατίνες, από τις οποίες οι φαρμακευτικές εταιρείες κερδίζουν πολλά εκατομμύρια. Προϊόντα χαμηλά σε λιπαρά και χωρίς χοληστερίνη πωλούνται στα supermarkets και οι περισσότεροι τα προτιμάτε, διότι πιστεύετε, ότι κάνουν καλό στην καρδιά σας. Αφού είναι χαμηλά σε λιπαρά και χωρίς χοληστερίνη, είναι καλά. 

Δείτε: Στατίνες Vioxx και... πολιτεία...
Έτσι, αγοράζετε τυρί, γάλα και γιαούρτι χαμηλά σε λιπαρά και αποφεύγετε τα κανονικά σε λιπαρά τυριά, το πλήρες γάλα και γιαούρτι, με τα οποία επί χιλιετίες οι άνθρωποι τρέφονταν. Αποφεύγετε να τρώτε αυγά και γαρίδες καθώς και άλλες τροφές πλούσιες σε χοληστερίνη, διότι πιστεύετε, ότι θα αυξήσουν τη χοληστερίνη στο αίμα σας.

Η υπόθεση της χοληστερίνης λέει με λίγα λόγια τα εξής: Αν τρώτε πολύ από τις τροφές, που περιέχουν χοληστερίνη ή κορεσμένο λίπος, τα επίπεδα τής χοληστερίνης στο αίμα θα αυξηθούν. Η παραπανίσια χοληστερίνη θα εναποτεθεί στα τοιχώματα των αρτηριών κάνοντάς τα να στενέψουν. Τότε, αυτό θα μπλοκάρει την παροχή αίματος στην καρδιά και σε άλλα όργανα προκαλώντας καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό.

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΕ ΚΡΙΣΗ

“…Οι ευρωπαίοι, ηγετική τάξη και λαός, έχοντας απολέσει την πίστη τους και την αγάπη τους προς την πατρίδα, επιχειρούν να καλυφθούν πίσω από έννοιες κενές περιεχομένου πλέον…”
Παπαδημητρίου Απόστολος
Συγκλόνισε την Ευρώπη η σφαγή Άγγλου στρατιώτη από Νιγηριανό μουσουλμάνο κάτοικο Βρετανίας. Στην αγριότητα του φόνου και στην προκλητική στάση του σφαγέα, ο οποίος ζήτησε από παρευρεθέντα στη σκηνή να την καταγράψει επικεντρώθηκε η σχετική ειδησεογραφία. Υπάρχει όμως, νομίζουμε, κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, το οποίο δεν τονίστηκε όσο θα έπρεπε: Ο σφαγέας αιτιολόγησε την ενέργειά του τονίζοντας ότι στην πατρίδα του, τη Νιγηρία, σκηνές σαν αυτή της σφαγής εκτυλίσσονται καθημερινά ενώπιον πλήθους μαρτύρων ακόμη και αθώων παιδιών. 
Το αίμα ρέει άφθονο κατά τις εμφύλιες και άλλες συρράξεις, τις οποίες προκαλούν οι ισχυροί της γης προς εξυπηρέτηση των οικονομικών τους συμφερόντων!
Η Νιγηρία υπήρξε αποικία της Βρετανίας. Ακόμη και σήμερα, παρά τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου, είναι από τις πλέον φτωχές χώρες του πλανήτη. Στο παρελθόν οι ισχυροί της γης είχαν προκαλέσει
τη σύρραξη μεταξύ φυλών της αχανούς χώρας, η οποία είχε ως συνέπεια το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων στην επαρχία της Μπιάφρας (1967-70). Οι επιζήσαντες κατέστησαν αθλιότεροι, αλλά οι ισχυροί εδραίωσαν τον έλεγχο επί των πετρελαίων της χώρας. Έκτοτε τα εξορύσσουν με πλήρη αδιαφορία για τις
επιπτώσεις από τη ρύπανση στο περιβάλλον. Το έδαφος και τα νερά έχουν μολυνθεί σε βαθμό επικίνδυνο για την υγεία των πεινασμένων κατοίκων.
Ο πληθυσμός της Νιγηρίας διακρίνεται σε χριστιανούς και μουσουλμάνους. Δεν είναι ανεδαφικό οι δεύτεροι να κατηγορούν τους πρώτους ως συνεργάτες των εκμεταλλευτών της χώρας τους. Οι

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΕΟΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΗ ΟΜΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΙΤΑΛΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ

Άλλοι διώκονται ανηλεώς, άλλοι βγάζουν ΥΠΕΡ τους νόμους με τους οποίους, δήθεν, θέλουν να προστατευτούν, αλλά στην ουσία αποσκοπούν στην φίμωση των «ενοχλητικών».

Η χριστιανοφοβία είναι παντελώς άγνωστη λέξη. Οι μάζες πρέπει να ακούν κάθε ημέρα για «ξενοφοβία», «ομοφοβία», «ισλαμοφοβία» και «αντισημιτισμό». Μπαμπούλες κομμένοι και ραμμένοι στα γούστα της Νέας Τάξης.

Ως δείγμα «ομοφοβίας» π.χ. παρουσιάστηκε πρόσφατα, από όλα τα«σοβαρά» media , το ότι πολλά ομοφυλόφιλα ζευγάρια δεν μπορούν να πιαστούν χέρι – χέρι... (Φρίκη!)

Στο μεταξύ κάθε πέντε λεπτά ένας χριστιανός σκοτώνεται...

Κι οι σουλιώτισσες δεν ζούνε δίχως την ελευθεριά...

Το μνημείο στο Ζάλογγο

Γιαννιώτισσες Σουλιώτισσες, ξαφνιάσματα της φύσης
εχθρέ γιατί δε ρώτησες ποιον πας να κατακτήσεις;

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΖΑΛΟΓΓΟ

Jacob Bartholdy Elson
Πρωσος περιηγητής και διπλωμάτης

«Ταξίδιον εις την Ελλάδα 1803 - 1804»

"Καμιά εκατοστή απ΄ αυτούς τους δυστυχισμένους είχαν αποτραβηχτεί βόρεια της Πρέβεζας στο Μοναστήρι του Ζαλόγγου. Τους επιτέθηκαν εκεί θεωρώντας ότι τάχα αυτή η τοποθεσία, πράγματι ισχυρή, θα μπορούσε να τους προσφέρει ένα νέο τόπο μόνιμης διαμονής, όπου και η σφαγή που ακολούθησε υπήρξε φρικτή. Τριάντα εννέα γυναίκες γκρεμίστηκαν από τα βράχια με τα παιδιά τους που μερικά ακόμη βύζαιναν."

William Martin Leake
Βρετανός στρατιωτικός, τοπογράφος, αρχαιολόγος, και περιηγητής στην Ελλάδα και Μικρά Ασία.
«Περιήγηση στη Β. Ελλάδα - 1805»

"Περίπου 100 οικογένειες είχαν αποτραβηχτεί στο μέρος αυτό από το Σούλι και την Κιάφα, με συνθήκες και ζούσαν στο λόφο ανενόχλητες ώσπου έπεσε το Κούγκι. Τότε επειδή τάχα η περιοχή αυτή ήταν περισσότερη οχυρή ξαφνικά τους επιτέθηκαν με διαταγή του Βεζίρη. Όταν η κατάσταση έγινε απελπιστική ο Κίτσος Μπότσαρης και ένα τμήμα του διέφυγαν.

Από τους υπολοίπους, 150 σκλαβώθηκαν και 25 κεφάλια στάλθηκαν στον Αλβανό Μπουλούκμπαση στην Καμαρίνα που διεύθυνε τις επιχειρήσεις, 6 άνδρες και 22 γυναίκες ρίχτηκαν από τα βράχια από το ψηλότερο σημείο του γκρεμνού, προτιμώντας έτσι παρά να πέσουν ζωντανοί στα χέρια των εχθρών τους. Πολλές γυναίκες που είχαν παιδιά τις είδαν να τα ρίχνουν με δύναμη προτού εκείνες κάνουν το μοιραίο πήδημα ".

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους

«...Η ομάδα που κατευθυνόταν προς την Πάργα κατάφερε πολεμώντας σκληρά να φτάσει στον προορισμό της, όμως οι 100 οικογένειες που είχαν καταφύγει στο Ζάλογγο αντιμετώπιζαν και πάλι τη μανία των Αλβανών. Ένα σώμα υπό τον Κίτσο Μπότσαρη επέτυχε να διασπάσει τις γραμμές των πολιορκητών, οι υπόλοιποι όμως σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν. Είκοσι δύο γυναίκες και 6 άνδρες αυτοκτόνησαν πέφτοντας μαζί με τα παιδιά τους από το ψηλότερο μέρος του βουνού στο βάραθρο...»

Χριστόφορος Περραιβός Έλληνας στρατιωτικός και συγγραφέας.

“Ιστορίας του Σουλίου και της Πάργας - 1815"

Τι επιδιώκουν οι αποδομητές των “εθνικών μύθων”

Οι χθεσινές δηλώσεις της Μαρίας Ρεπούση σχεικά με χορό του Ζαλόγγου ότι κάθε λαός δημιουργεί τους μύθους του, επαναφέρει τη συζήτηση για τις επιδιώξεις της αποδομητικής ιστορικής σχολής, της οποίας από τα πιο προβεβλημένο μέλη είναι η Ρεπούση. Ο Γ. Καραμπελιάς στο βιβλίο του Συνωστισμένες στο Ζάλογγο αποδομεί την επιχειρηματολογία της Βάσως Ψιμούλη ότι ο χορός του Ζαλόγγου ηταν ένας μύθος. Στο παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο του Γ. Καραμπελιά σκιαγραφούνται οι επιδιώξεις των αποδομητών της ιστορίας μας.

Αποσπασμα (σσ. 14-21) από το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά, Συνωστισμένες στο Ζάλογγγο

Στα πλαίσια της «αποδόμησης των εθνικών μύθων», προνομιακή θέση κατέχει προφανώς και η κατάρριψη του «μύθου» των Σουλιωτών, μιας από τις ισχυρότερες καταγωγικές αφηγήσεις του νεώτερου ελληνισμού[1]. Αυτό το εγχείρημα εκφράζεται κυρίως μέσω της αποσιώπησης – χαρακτηριστικά, στο ιστορικό ντοκιμαντέρ του Σκάι για την Τουρκοκρατία, στις αρχές του 2011, εκθειάζεται ο Αλή πασάς και αποσιωπούνται ολοκληρωτικά οι Σουλιώτες. Τέλος, μέσα από ορισμένες ιστορικές πραγματείες –όπως αυτή της Βάσως Ψιμούλη– επιχειρείται ένα βήμα πιο πέρα, δηλαδή η ανοικτή αμφισβήτηση του ίδιου του «εθνικού μύθου» του Σουλίου και των Σουλιωτών[2].

ΑΛΛΟΣ Ο ΣΠΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ Ο ΘΕΡΙΖΩΝ

2 Ιουνίου 2013, Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος, Ἦχος δ´

Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Δ´ 5 - 42

5 ἔρχεται οὖν εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχὰρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν Ἰακὼβ Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ. 6 ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ Ἰακώβ. ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη. 7 ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Δός μοι πιεῖν. 8 οἱ γὰρ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπεληλύθεισαν εἰς τὴν πόλιν, ἵνα τροφὰς ἀγοράσωσι. 9 λέγει οὖν αὐτῷ ἡ γυνὴ ἡ Σαμαρεῖτις· Πῶς σὺ Ἰουδαῖος ὢν παρ’ ἐμοῦ πιεῖν αἰτεῖς, οὔσης γυναικὸς Σαμαρείτιδος; οὐ γὰρ συγχρῶνται Ἰουδαῖοι Σαμαρείταις. 10 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· Εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτὸν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν. 11 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, οὔτε ἄντλημα ἔχεις, καὶ τὸ φρέαρ ἐστὶ βαθύ· πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; 12 μὴ σὺ μείζων εἶ τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβ, ὃς ἔδωκεν ἡμῖν τὸ φρέαρ, καὶ αὐτὸς ἐξ αὐτοῦ ἔπιε καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ τὰ θρέμματα αὐτοῦ; 13 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῇ· Πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν· 14 ὃς δ’ ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσει εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ τὸ ὕδωρ ὃ δώσω αὐτῷ, γενήσεται ἐν αὐτῷ πηγὴ ὕδατος ἁλλομένου εἰς ζωὴν αἰώνιον. 15 λέγει πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ ἔρχομαι ἐνθάδε ἀντλεῖν. 16 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε. 17 ἀπεκρίθη ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν· Οὐκ ἔχω ἄνδρα. λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· 18 πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας. 19 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Κύριε, θεωρῶ ὅτι προφήτης εἶ σύ. 20 οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου δεῖ προσκυνεῖν. 21 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Γύναι, πίστευσόν μοι ὅτι ἔρχεται ὥρα ὅτε οὔτε ἐν τῷ ὄρει τούτῳ οὔτε ἐν Ἱεροσολύμοις προσκυνήσετε τῷ πατρί. 22 ὑμεῖς προσκυνεῖτε ὃ οὐκ οἴδατε, ἡμεῖς προσκυνοῦμεν ὃ οἴδαμεν· ὅτι ἡ σωτηρία ἐκ τῶν Ἰουδαίων ἐστίν. 23 ἀλλ’ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν. 24 πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν. 25 λέγει αὐτῷ ἡ γυνή· Οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα. 26 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Ἐγώ εἰμι, ὁ λαλῶν σοι. 27 καὶ ἐπὶ τούτῳ ἦλθαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, καὶ ἐθαύμασαν ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει· οὐδεὶς μέντοι εἶπε, τί ζητεῖς ἤ τί λαλεῖς μετ’ αὐτῆς; 28 Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις· 29 Δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός; 30 ἐξῆλθον οὖν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἤρχοντο πρὸς αὐτόν. 31 Ἐν δὲ τῷ μεταξὺ ἠρώτων αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγοντες· Ραββί, φάγε. 32 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Ἐγὼ βρῶσιν ἔχω φαγεῖν, ἣν ὑμεῖς οὐκ οἴδατε. 33 ἔλεγον οὖν οἱ μαθηταὶ πρὸς ἀλλήλους· Μή τις ἤνεγκεν αὐτῷ φαγεῖν; 34 λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Ἐμὸν βρῶμά ἐστιν ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με καὶ τελειώσω αὐτοῦ τὸ ἔργον. 35 οὐχ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἔτι τετράμηνός ἐστι καὶ ὁ θερισμὸς ἔρχεται; ἰδοὺ λέγω ὑμῖν, ἐπάρατε τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ θεάσασθε τὰς χώρας, ὅτι λευκαί εἰσι πρὸς θερισμόν. ἤδη. 36 καὶ ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἵνα καὶ ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων. 37 ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν ὁ ἀληθινὸς, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων. 38 ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε. 39 Ἐκ δὲ τῆς πόλεως ἐκείνης πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν τῶν Σαμαρειτῶν διὰ τὸν λόγον τῆς γυναικὸς, μαρτυρούσης ὅτι εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα. 40 ὡς οὖν ἦλθον πρὸς αὐτὸν οἱ Σαμαρεῖται, ἠρώτων αὐτὸν μεῖναι παρ’ αὐτοῖς· καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ δύο ἡμέρας. 41 καὶ πολλῷ πλείους ἐπίστευσαν διὰ τὸν λόγον αὐτοῦ, 42 τῇ τε γυναικὶ ἔλεγον ὅτι οὐκέτι διὰ τὴν σὴν λαλιὰν πιστεύομεν· αὐτοὶ γὰρ ἀκηκόαμεν, καὶ οἴδαμεν ὅτι οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου. 

 

 

               Μία μεγάλη αλήθεια αναφέρει ο Χριστός στους μαθητές Του, καθώς έχει ολοκληρώσει τον διάλογο με μια γυναίκα Σαμαρείτιδα στην πόλη Συχάρ, έχοντας συζητήσει μαζί της για την ανάγκη του ανθρώπου να πιει από το «ζων ύδωρ»  που είναι ο Ίδιος ο Κύριος, ο Μεσσίας που ανέμενε ολόκληρη η ανθρωπότητα. «Άλλος εστίν ο σπείρων και άλλος ο θερίζων»  (Ιωάν. 4, 37) λέει ο Χριστός σ’  εκείνους που Τον ακολουθούν, αλλά μέσα τους νιώθουν ότι κάτι πρέπει να αποδείξουν τόσο στον Ίδιο, όσο και στον κόσμο, αλλά και στους εαυτούς τους. Ότι δηλαδή μπορούν να είναι αυτόφωτοι, να σταθούν στα πόδια τους, να μπορούν να γίνου πετυχημένοι στα έργα που θα κάνουν, ιδιαιτέρως στα πνευματικά, σ’  αυτά που αναφέρονται στη σωτηρία του κόσμου, αλλά και σε κάθε άλλο έργο. Ο Χριστός διαβλέπει

Το “βρώμικο” ’89, η κατάρρευση της χώρας και ο σύγχρονος Ηρακλής.

 docimastikos

Έχει μείνει στην ιστορία ως το “Βρώμικο ’89″. Ταιριαστός τίτλος, όχι όμως για τον λόγο που δόθηκε αλλά για την πραγματικότητα. Το σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης, που έμεινε στην ιστορία ως “Σκάνδαλο Κοσκωτά”, ήταν η τελευταία ευκαιρία της Ελλάδας να γλιτώσει την καταστροφή. Σε αυτή την μάχη, λίγοι ήταν αυτοί που στάθηκαν όρθιοι.

Toυ Β. Αποστολίδη
Όρθιοι απέναντι στις απειλές, στις συκοφαντίες, στον διωγμό από μία κουστωδία συνεργών στην διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και τέλος από ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που αποφάσισε ότι η συγκάλυψη θα βοηθούσε στην διατήρηση ενός σάπιου εξουσιαστικού συστήματος που θα πλούτιζε εις βάρος της χώρας. Είχαν απόλυτο δίκιο, το ζει σήμερα κάθε Έλληνας στο πετσί του.
Δεκαοκτώ χρόνια μετά, αποκαλύπτεται για πρώτη φορά όλη η αλήθεια, από έναν άνθρωπο που έζησε από κοντά όλο το παρασκήνιο της δίκης και περιγράφει με σαφήνεια τα γεγον ότα, όπως ακριβώς συνέβησαν εκείνη την περίοδο, τόσο πρίν, όσο και μετά την δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο. Πρόκειται για έναν ανώτατο δικαστικό, ο οποίος ήταν μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου που δίκασε τον Ανδρέα Παπανδρέου και τους τρείς συγκατηγορούμενούς του υπουργούς Τσοβόλα, Πέτσο και Κουτσόγιωργα. Ο ίδιος άνθρωπος ήταν συγχρόνως και ο ανακριτής που είχε ορισθεί για την υπόθεση αυτή από τον τότε Πρόεδρο του Αρείου Πάγου.
Είναι ο αρεοπαγίτης (επίτιμος σήμερα) κ. Σπυρίδων Σπύρου που σε ένα ογκώδες βιβλίο, με τίτλο: ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΘΩΩΘΗΚΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ αποτελούμενο από 624 σελίδες, περιγράφει με αδιαμφισβήτητη καθαρότητα όλα τα γεγονότα αλλά και το πολιτικό, δικαστικό και δημοσιογραφικό παρασκήνιο της εποχής, χωρίς κανένα δισταγμό, ενώ συγχρόνως δίνει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που μέχρι σήμερα κανένα ΜΜΕ δεν έφερε στην δημοσιότητα για ευνόητους λόγους.
Στις ιστορικές στιγμές του βιβλίου είναι πασιφανές με ποιο τρόπο και για ποιους λόγους όλοι οι άμεσα και έμμεσα εμπλεκόμενοι έκαναν πίσω. Για τις απειλές, τα αργύρια, το συμβιβασμό.
Όλοι, εκτός από έναν. Τον Ηρακλή Σηφακάκη, 28χρονο υπεύθυνο ασφαλείας του Κοσκωτά. Ένα παιδί από την Κρήτη που προσπάθησε να πάρει όλη την Ελλάδα στους ώμους του, υπογράφοντας την καταδίκη των επίορκων παρά το έντονο κλίμα τρομοκρατίας, προς έκπληξη ακόμα και του ίδιου του εισαγγελέα.